Tudalen:Saith o Farwnadau.pdf/30

Weithiau amheu, weithiau rhyfyg,
Anial garw ar bob llaw;
Temtasiynau o bob natur,
Temtasiynau o bob lliw,
Am ein bywyd bob mynudyn,
Dyma'r fan yr y'm ni'n byw.

Tithau est heb wybod iddynt
I'r ardaloedd hyfryd draw,
Gwelais seraph yn dy arwain.
Yn fwyneiddlon yn ei law;
Gwelais lwybr goleu, eglur,
Ffordd yr oe't ti'n myn'd yn mla'n,
Megis meteor a f'ai'n gadael
Cynffon draw o'i ol o dân.

'Rwyf yn methu, er fy ngoreu,
Wrth fyfyrio'th wledd yn awr,
Er mai 'wyllys y Goruchaf,
Peidio eiddigeddu'n fawr
I ti gael drwy lai o dd'rysni
Fyn'd o'r anial dir i ma's;
Eto rhaid i mi ddystewi,
Felly hen arfaethodd gras.

AT.—Nid wyf ddedwydd mwy na chwithau,
Mae'n dedwyddwch ni yn un,
Ewyllys T'wysog mawr ein bywyd
Yma ac yna sydd gytun;
Mae hen arfaeth ganddo yn ddirgel,
Fe fyn hono ei chwblhau,
Ac nid oes, mi wn, i'r nefoedd
Neb sy'n gofyn p'am y mae.

Y mae cherubim ardderchog,
Y mae seraphim o'u bron,
Oll yn gwel'd, 'nol del i fynu,
Hardd berffeithrwydd rhanau hon;.
Mae pob cangen ynddi'n gydsain,
Mae pob cymal yn ei le,
Yn cordeddu am eu gilydd,
Oll i'w ogoneddu E'.