Tudalen:Saith o Farwnadau.pdf/47

Ac ni wêl mo lygad natur
P'am mae pethau'n llyn yn bod,

'Roedd yr awr, y lle, a'r cystudd,
A'r cymdeithion oedd yn nghyd,
Pan y t'rawodd angau DAVIES,
Wedi 'u trefnu cyn bod byd;
Nid oedd physygwriaeth ddynol,
Nid oedd meddyg îs y nef,
Pe buasent fil o filoedd,
Yn abl cadw 'i fywyd ef.

Yn ei rym, ac yn ei hoywder,
Galwyd ffrynd y nef i'r lan:
Trugain mlynedd ar y ddaear
Drefnodd arfaeth idd ei ran;
Yna rhaid oedd iddo newid
Ei berth'nasau, ei ffryns, a'i le,
A rhoi ei gorph i'r ddae'r i gadw
Nes glanhau 'i fudreddi e'.

Castell Nedd, mewn mynwent eang,
'Roedd rhaid iddo lechu 'lawr,
Lle mae dengmil, neu fyrddiynau,
Yn ei gwmp'ni ef yn awr;
Ond fe gwyd wrth lais yr angel,
Bloedd yr udgorn gryna'r byd,
A'i holl lwch, b'le bynag taenir,
Gesglir yno'n gryno'n nghyd.

Ond ei enaid ef esgynodd
Yn llaw seraphim i'r lan,
Ac fe gafodd byrth y ddinas
Yn agored yn y fan;
"Groesaw 'mewn, ti fendigedig,"
Ebe'r Brenin rodd ei wa'd,
"A pherch'noga'r wlad it' roddwyd,
Cyn bod daear gan fy Nhad.

"Ti mewn llafur, ti mewn lludded,
Ti yn eithaf gwres a ga'd;
Swm dy athrawiaethau cywir
Oedd fy iachawdwriaeth rad: