Tudalen:Saith o Farwnadau.pdf/49

Ofni gan eu grym a'u nhifer
Na chait fyth i gario'r ma's;
Ond fe'i rhwymwyd hwy mewn cadwyn
Oedd gadarnach na'u holl lid,
Yn yr awr ar ben Calfaria
Bum i farw dros y byd.

"Swm d' euogrwydd a feddyliaist
Ganwaith fod yn fwy na'r ne',
Gym'rais arnaf fi fy hunan,
Ac a delais yn dy le;
Fe foddlonodd nefoedd i mi,
'Nawr mae 'i phyrth hi nos a dydd
Yn llawn agor i'r rhai hyny
Rodd fy Ysbryd i yn rhydd.

"Derbyn bellach d' enw newydd,
Newydd bethau sy yma i gyd,
Fyrdd o weithiau sy'n rhagori
Ar ddim enwau sy'n y byd;
Merch y Brenin mawr anfeidrol,
Dde'st fod felly drwy fy nghlwy',
Priodas-ferch T'wysog bywyd
Fydd dy enw bellach mwy.

"Ti gei aros fil neu ddwyfil
O flynyddau yn fy hedd,
Cyn im' alw'th gorph i fynu,
Sydd yn gorwedd yn y bedd;
Ond pan dêl bydd fel yr haulwen,
Heb un pechod ynddo'n fyw,
Ac fe dderbyn d' enaid canaidd
Bellach fyth ar ddelw Duw."

Dyma'r modd, medd fy nychymyg,
Y croesawyd ef i'r nef,
I blith miloedd o rai perffaith
Ag oedd yn ei 'nabod ef;
Whitfield, Davies fwyn, a Harris,
A phregethwyr gwresog iawn,
Wedi gorphen ar eu llafur
Er y cynar hir brydnawn.