Tudalen:Saith o Farwnadau.pdf/53

Ond rhyfeddu'r ydwyf bellach,
P'odd 'rym ni'n cael aros c'yd
Yn yr anial mae gelynion
Yn byddino'n dorf yn nghyd;
Myrdd o demtasiynau tanllyd,
A'r rhai'n beunydd yn parhau,
A phob rhwyd a myrdd o edau,
Uffern ddwfwn yn eu gwau.

Eto rhaid in' aros gronyn,
I hela praidd o'u tyllau maes,
Rhaid pysgota'r llynoedd dyfnion,
Y mae'r rhwydau eto'n llaes;
Mae'n rhaid chwilio â lanterni
Holl gornelau Cymru lawn,
I gael allan briod Iesu,
O lochesau dyrys iawn.

Er in' golli DAVIES ffyddlon,
Cyfyd Duw saith yn ei le,
Ag arweinia gaethion Babel
Yn finteioedd maith i dre';
Y cloff, y dall, a'r feichiog ofnus,
Hi sy'n esgor ar unwaith,
Ddylyn troed bugeiliaid c'lonog,
Trwy'r anialwch dyrys maith.

Mae'r Deheudir fawr yn feichiog,
Hi gaiff esgor yn y man,
Rhaid bydwragedd, rhaid mamaethod
I ymgeleddu'r epil gwan;
Pâr y nef i'r ddaear dyfu,
Rhaid crymanau 'fedi'r ŷd,
Rhaid bugeiliaid gwych i'w gadw,
Cludwyr da i'w gasglu'n nghyd.

Mae'r athrawon sy'n amgylchu
Cymru, yn eu rhwysg a'u grym,
Gan y gwres, y chwys, a'r lludded,
Bron a threulio eu nerth yn ddim;
Rhaid cael bechgyn gwrol bellach,
Wedi eu gwneyd o loyw bres,