PENNOD XI
BELLACH, nid oedd ar ôl yn y bwthyn bach ar fin y rhos ond Mair a'i mam. Felly y digwydd yn hanes pob teulu ar y ddaear. Megir twr o blant ar yr un aelwyd; chwarae— ant gyda'i gilydd; cânt yr un pethau i'w diddori, yr un rhieni i wylio'n dyner drostynt; ac ymhen amser ânt—y naill yma, a'r llall draw, fel adar dros y nyth—bob un i chwilio am ei le ei hun yn y byd. Mynych, wedi'r gwahaniad cyntaf, nid oes obaith gweld y teulu'n gyfan ar yr hen aelwyd drachefn.
O ddydd i ddydd, o wythnos i wythnos, o fis i fis, aeth deng mlynedd heibio. Yn ystod yr amser hwnnw, daeth aml gyfnewidiad dros y byd a thros deulu bychan Nantoer. Nid plant ar y plwyf mohonynt bellach. Enillent i gyd eu bywoliaeth mewn ffordd anrhydeddus. Erbyn hyn yr oedd yr addysg dda a gawsent gan eu mam yn dwyn ffrwyth. Esgyn yn uwch bob dydd a wnai'r tri ar risiau llwyddiant.
Trwy gymorth ei feistr caredig, a'i ymdrechion diflin ei hun, yr oedd Ieuan yn