Dywedir am un arall ei fod wedi gwisgo penglog ar ei ben ei hun, a'i fod yn methu'n lân a'i dynnu i ffwrdd oddiar ei ben; ac am un arall wedyn iddo wisgo crwyn anifeiliaid, ac i Dduw ei droi yn anifail ynddynt. Ar yr olwg gyntaf, y mae gwyrthiau fel hyn yn anhygoel, ond gwn fod Duw wedi gwneud pethau cyffelyb. Gwn am ragrithiwr fu'n gwisgo ei fwgwd yn hir, erbyn heddyw ni all ymddiosg, rhaid iddo droi ymysg dynion a'i fwgwd erchyll ar ei wyneb. Gwn am un fu'n rhoi croen y bwystfil am dano weithiau,—dim ond ar ambell i dro, i feddwi a phechu, — heddyw ni all ymddiosg, y mae wedi troi'n fwystfil yn ei groen bwystfil benthyg.
Gwelsom dŵr eglwys Rosporden, eglwys ar lan afon, a theithiasom trwy wlad o wartheg brithion ac eirin duon i Fanalec. Oddiyno daethom i Quimperlé, lle cynhelir " Pardwn yr Adar," un o'r lleoedd tlysaf yn Llydaw. "Cymer" y galwesid y lle yng Nghymru, oherwydd saif rhwng yr Izol a'r Ellé, lle mae eu dyfroedd yn uno, "fel coron o ddail a blodau ar y dwfr." Gwel— som dŵr ysgwar yn codi o goed Quimperlé wrth deithio ymlaen tua Lorient. Lle mawr Ffrengig, porthladd rhyfel pwysig ydyw hwn, ac nid oedd a fynno ni ag ef. Gwell fuasai gennym aros yn un o'r pentrefydd Llydewig gerllaw — ym Mhleumeur (Plwy Mawr), lle'r ymwisga'r L!ydawesau mewn gwyn ar "Ddydd Bendith y Pysgod," pan fo'r cychod sardines yn cychwyn i'r môr; neu yn Locminé, lle mae sant weddia dros bobl feddwon.
