Trwy un pen i mewn, ac allan trwy'r llall,
Ac felly mae'r gwall yn sefyll.
Arthur. A glywch chwi, pa beth sydd yma heddyw?
Nad elw'i fyth i goed erill, on'd oes cryn dwrw.
Rhys. Wel dyma ymofyn moel yn siwr,
Onid aeth yr hen ŵr yn arw?
Considr'wch wrth natur dipyn eto,
Mae yn o fawedd i chwi feio
Ar ferched ieuenc, a llancie, a phlant,
Sy'n cadw gwylmabsant gwallgo'.
Arth. Wele'r achlod i garpie rhechlyd,
Ai nid oes gan rai ddim i'w wneuthyd?
Oni wela'i fod yma fawr a bach,
A rhai hen boblach biblyd?
Dyma Sion ac Ann, Dafydd ac Elis'beth,
Na bo'n son na chrybwyll, na wnai chwi rywbeth,
Yn lle bod fel hyn, mae'n rhyfedd gen' i,
Na fydde g'wilydd gennych chwi ymgoleth.
Wel, yn siwr, hi aeth yn fyd anaele,
Nid eiff dyn yrwan i dre' nac i bentre',
Na bo interliwd i'w chware wrth eu chwant,
Yn rhigwm rhwng y plant a'r hogie.
Rhys. O, tewch a son a'ch barnu,
Mae llawer peth waeth na hynny,
