'Ran felly y gwela'i mewn tywyll a gole,
Bawb ag a allo'n twyllo'n mhob tylle;
Maent hwy'n gweled hynny'n fusnes da,
Ar f'einioes, mi gogiaf finne.
Rhys. O! tric nêt iawn i gogio'r ecseismon,
Rhoi'r sache a'r haidd wrth raffe yn yr afon,
Nid ydyw gwyr y North am dwyllo'n wir
Wrth y Deheudir ond rhyw hedion.
Mae nhw yno ddydd Sul mor berffeth,
O gwrdd i gwrdd, o bregeth i bregeth;
Ar fore ddydd Llun, nid oes dim a'u gwellha,
Hwy fyddant yn gafra am gyfreth.
Mae rhai yn dwyn defed, a'r lleill yn bragu,
Rhai erill yn infformio, ac yn swnio achos hynny;
'Does dim o'r fath ladron croesion crach
A gwyr Mynydd Bach am bechu.
Arth. Maen' nhw'n ymhob man, 'rwy'n coelio,
A'u hewyllys bawb 'nol a allo;
Anfynych y ffeindir un glân di-feth,
Wrth ddirnad, heb rywbeth arno.
Rhys. Wel, yfwch i gadw'ch calon,
At iechyd da pob hwsmon.
Arth. Onibai'n bywyd a'n hiechyd ni,
Mi wn, byddech chwi'n o feinion.
