"Ia, Now?"
"Wyt ti'n cofio'r bora hwnnw y dois i am dro i'r chwaral efo 'Nhad a chditha'?"
"Bora'r ddamwain? Ydw', debyg iawn. Pam?".
"Wel, y bora hwnnw, os wyt ti'n cofio, 'roedd Lias Thomas yn deud . . . "
"Ia, Now?"
"Yn deud mai . . . pregethwr ddylwn i fod." Gwridai Owen cyn gorffen y frawddeg.
"Oedd o, dywad?"
"Oedd. Ac 'ron inna'n teimlo'n reit ddig wrtho fo."
"Wel?"
"Wel . . . y chwaral oedd popeth gin' i yr amsar hwnnw, yntê? Ond 'rwan . . . 'wn i ddim."
Cerddodd y ddau'n dawel am dipyn ac yna dywedodd Owen yn sydyn: "Chdi ddyla' fod yn bregethwr, Dafydd."
"Fi? Yr argian, pam?"
"'Rwyt ti mor . . . mor dda, Dafydd."
"Y?"
"Mor ddi-feddwl-ddrwg, mor anhunanol, mor ofalus o 'Mam, mor . . . "
"Paid â stwnsian, Now bach. 'Rydw i'n hŷn na chdi, dyna'r cwbwl 'rhen ddyn. Yr esgob, fi'n bregethwr! 'Wyt ti ddim yn cofio'r troeon hynny y triais i ddeud gair yn y Seiat?
Ond mae'n bryd inni benderfynu rhwbath ynglŷn â chdi." Llithrodd y frawddeg olaf o'i enau yn ddiarwybod bron.
"Penderfynu?"
"Dacw Mr. Roberts yn mynd i fyny i'r ysgol i rwbath." Chwifiodd Dafydd ei law ar yr athro. "Rhaid inni gofio mynd â'r 'Sesame and Lilies' 'na yn ôl iddo fo. 'Wyt ti bron â'i orffen o?"
"Ydw', bron iawn. Dew, llyfr da, yntê, Dafydd?"
