noeth, pan ddygwyddodd trafaelwr arall oedd yn cysgu yn yr un yftafell ganfon y gwall yn y bore; ac i'r dy ben i wneuthur rhyw ddifyrwch, fe arfogodd sawdl y Gwyddyl ag yspardyn; nid hir y bu y Gwyddyl cyn iddo deimlo ei draed yn oeri, ac a'u tynodd hwynt dan y dillad, ond ni pharodd hyny fawr o esmwythder i'w gyfaill; yr oedd yr yspardyn yn gwneuthur cwysi dyfnion ar hyd ei grwper; o'r diwedd, fe ddibunodd, ac a alwodd ar y Gwyddyl, ac a geisiodd ganddo fod yn fwy esmwyth, neu dori gewinedd ei draed, fod ei fawdfysedd â gewinedd creulon arnynt: y Gwyddil, o'r diwedd, a ddihunodd, ond nid cyn i'r yspardyn wneuthur nodau amlwg ar ei gyd-welywr, a pheth ai no fe ei hun, ond wedi iddo ddelwi peth, fe alwodd ar was y tŷ, gan ei regu ei fod wedi tynu ei fotasau, ond yn ei gamsynied, wedi gadael ei 'spardyn ur ol.
Rochefter, wedi gwneud rhyw ddrwg mawr yn y llys, yn Lloegr, a gadael ei wlad, a myned yn ffoadur i Ffraingc, lle cafodd roesaw gan bob gradd, hyd y nod,
cael ei wahodd i'r gwleddoedd penaf, ac nid oedd un math o ddifyrwch na chywreinrwydd yn cael bod yn ddyeithr iddo; un waith aeth gydâ y brenin i weled Hawer o bethau yn y gelfyddyd o baentio, yntau a
gan y brenin ei hun; yr oedd yn b
ynt; y brenin a ofynaeth sulw neillduol ar un o hon
iddo, os oedd yn gwybod beth oedd hwnw, yntau attebodd, nad oedd, Llun ein Iachawdwr yn cael ei groeshoelio, (ebe y brenin,) yw, a'r Pab ar ei law ddehau, a minnau ar y llaw aswy, O, ebe Rochefter, rhwng dau leidr y dyoddefodd ein Harglwydd, ond ni allaswn byth feddwl pwy oeddent, pe buasai eich mawrhydi yn bod yn ddyftaw.
Gwr bonheddig, o berchen tiroedd ehang, ac yn Ustus yr Heddwch, yn Sir Frycheiniog, a ofynodd i T. Pa ham yr oedd yn chwarau caftiau ffôl, Am yr un achos ag yr ydych chwithau, yr ydych chwi yn chwarau y flo eisiau synwyr, a minnau yn gorfod ei chwarau o
eisiau arian.
Offeiriad balchiaidd o Sir Gaerloyw, oedd ar daith trwy waftadedd Wiltshire, a gwas yn ei ganlyn, a ganfu fugail yn tendio ei ddefaid, a choat newydd ar ei gefn;
