Gwyddyl yn boftio yn fawr yn Llundain ar ei achau a'i waedoliaeth; hefyd, yn haeru fod y clychau yn canu y'mhob trefy daeth trwyddynt: ebe un o'r gwrandawyr, "Yr wy'n yn lled sicr ei fod yn dweud y gwir, yr oedd clychau am wddfau y ceffylau oedd yn y waggon, yn yr hon y cafodd ei gludo i dref.'
Gwr bonheddig gwladaidd oedd yn marchogaeth i mewn i dref Manchefter; ond cyn iddo fyned uwch hanner cant o latheidiau, ei geffyl a dramgwyddodd, ac z'i bwriodd ef i'r ddaear wrth ddrws cyfreithiwr. Gwraig y cyfreithiwr a ganfu y ddamwain, ac yn dofturiol iawn a ofynodd iddo, a oedd wedi cael llawer o ddolur? I hyn yr attebodd, nad oedd. Gofynodd hefyd iddo, a oedd yr arfer hyn yn fynych gan yr anifail? Dim un amiser ond pan byddwyf ar gyfer tŷ Cwcwallt. Os felly, ebe hithau, ewch yn ol gynta galloch; os ya eich blaen yr ewch, ehwi a fyddwch yn siwr o esgyrn briw, byd da os bydd eich gwddf yn gyfan, mi w'rantaf y byddwch ar lawr gan waith cyn y byddoch yn hanner y dref.
Yscotyn, ag oedd yn arferolo chwareu ar y pibau coed a eifteddodd yn ymyl coedwig i giniawa; ond erbyn iddo ddechreu, daeth tri o fleiddiaid rheibus yn ei gylch; yntef, i achub ei hun rhag ei larpio, a daflodd y bara i un, a'r caws i'r llall, hyd nes aeth yn amdifad o'i holl ymborth. Yn y diwedd cymmerodd ei bbau i waith, ac a ddechreuodd chwythu ynddynt: hyn a barodd i'r bleiddiaid redeg ymaith gyda'r buandra mwyaf. Y dl a'ch cipio,' ebe'r Yscotyn, pe buaswn yn gwybod eich bod yn caru peroriaeth gyftled, ar fy ed chwi a'i cawsech ef y ddysglaid gyntaf.'
Mr. Sukling, offeiriad yn Norfolk, oedd yn ymryson â chymmydog boneddig, yr hwn a'i gwawdiodd, ac o'r diwedd a ddywedodd wrtho, Athraw, eich gwn chwi yw eich amddiffyniad.' Y Doctor a attebodd, Fe all fod i mi, ond ni chaiff fod i chwi; a'i dyosgodd oddiam dano, ac a guredd y gwr boneddig yn dda.
Gwr boneddig o sir Benfro, wedi iddo adeiladu palas, oedd mewn trafferth yn nghylch beth oedd i wneud i'r ysgarthion (rubbish.) Llencyn, ag oedd yn sefyll yno, a'i cynghorodd i fynnu cloddio pwll i'w roddi. A
