on y bywyd, yr hon a addawodd yr Arglwydd i’r rhai a’i carant ef.
1:13 Na ddyweded neb, pan demtier ef, Gan Dduw y’m temtir: canys Duw nis gellir ei demtio â drygau, ac nid yw efe yn temtio neb.
1:14 Canys yna y temtir pob un, pan ei tynner ef, ac y llithier, gan ei chwant ei hun.
1:15 Yna chwant, wedi ymddwyn, a esgor ar bechod: pechod hefyd, pan orffenner, a esgor ar farwolaeth.
1:16 Fy mrodyr annwyl, na chyfeiliornwch.
1:17 Pob rhoddiad daionus, a phob rhodd berffaith, oddi uchod y mae, yn disgyn oddi wrth Dad y goleuni, gyda’r hwn nid oes gyfnewidiad, na chysgod troedigaeth.
1:18 O’i wir ewyllys yr enillodd efe nyni trwy air y gwirionedd, fel y byddem ryw flaenffrwyth o’i greaduriaid ef.
1:19 O achos hyn, fy mrodyr annwyl, bydded pob dyn esgud i wrando, diog i lefaru, diog i ddigofaint:
1:20 Canys digofaint gŵr nid yw’n cyflawni cyfiawnder Duw.
1:21 Oherwydd paham rhoddwch heibio bob budreddi, a helaethrwydd malais; a thrwy addfwynder derbyniwch yr impiedig air, yr hwn a ddichon gadw eich eneidiau.
1:22 A byddwch wneuthurwyr y gair, ac nid gwrandawyr yn unig, gan eich twyllo eich hunain.
1:23 Oblegid os yw neb yn wrandawr y gair, ac heb fod yn wneuthurwr, y mae hwn yn debyg i ŵr yn edrych ei wynepryd naturiol mewn drych:
1:24 Canys efe a’i hedrychodd ei hun, ac a aeth ymaith, ac yn y man efe a anghofiodd pa fath ydoedd.
1:25 Eithr yr hwn a edrych ar berffaith gyfraith rhyddid, ac a barhao ynddi, hwn, heb fod yn wrandawr anghofus, ond gwneuthurwr y weithred, efe a fydd dedwydd yn ei weithred.
1:26 Os yw neb yn eich mysg yn cymryd arno fod yn grefyddol, heb atal ei dafod, ond twyllo’i galon ei him, ofer yw crefydd hwn.
1:27 Crefydd bur a dihalogedig gerbron Duw a’r Tad, yw hyn; Ymweled a’r amddifaid a’r gwragedd gweddwon yn eu hadfyd, a’i gadw ei him yn ddifrycheulyd oddi wrth y byd.
PENNOD 2
2:1 Fy mrodyr, na fydded gennych ffydd ein Harglwydd ni Iesu Grist, sef Arglwydd y gogoniant, gyda derbyn wyneb.
2:2 Oblegid os daw i mewn i’ch cynulleidfa chwi ŵr a modrwy aur, mewn dillad gwychion, a dyfod hefyd un tlawd mewn dillad gwael;
2:3 Ac edrych ohonoch ar yr hwn sydd yn gwisgo’r dillad gwychion, a dywedyd wrtho, Eistedd di yma mewn lle da; a dywedyd wrth y tlawd, Saf di yna, neu eistedd yma islaw fy ystôl droed i:
2:4 Onid ydych chwi dueddol ynoch eich hunain? ac onid aethoch yn farnwyr meddyliau drwg?
2:5 Gwrandewch, fy mrodyr annwyl; Oni ddewisodd Duw dlodion y byd hwn yn gyfoethogion mewn ffydd, ac yn etifeddion y deyrnas yr hon a addawodd efe i’r rhai sydd yn ei garu ef?
2:6 Eithr chwithau a amharchasoch y tlawd. Onid yw’r cyfoethogion yn eich gorthrymu chwi, ac yn eich tynnu gerbron brawdleoedd?
2:7 Onid ydynt hwy’n cablu’r enw rhagorol, yr hwn a elwir arnoch chwi?
2:8 Os cyflawni yr ydych y gyfraith frenhinol yn ôl yr ysgrythur. Câr dy gymydog fel ti dy hun; da yr ydych yn gwneuthur:
2:9 Eithr os derbyn wyneb yr ydych, yr ydych yn gwneuthur pechod, ac yn cael eich argyhoeddi gan y gyfraith megis troseddwyr.
2:10 Canys pwy bynnag a gadwo’r gyfraith i gyd oll, ac a ballo mewn un pwnc, y mae efe yn euog o’r cwbl.
2:11 Canys y neb a ddywedodd, Na odineba, a ddywedodd hefyd, Na ladd. Ac os ti ni odinebi, eto a leddi, yr wyt ti yn troseddu’r gyfraith.
2:12 Felly dywedwch, ac felly gwnewch, megis rhai a fernir wrth gyfraith rhyddid.
2:13 Canys barn ddidrugaredd fydd i’r hwn ni wnaeth drugaredd; ac y mac trugaredd yn gorfoleddu yn erbyn barm.
