wm; yna y rhoddi i’r Lefiad, i’r dieithr, i’r amddifad, ac i’r weddw; fel y bwytaont yn dy byrth di, ac y digoner hwynt.
º13 A dywed gerbron yr ARGLWYDD dy DDUW, Dygais y peth cysegredig allan o’m tŷ, ac a’i rhoddais ef i’r Lefiad, ac i’r dieithr, i’r amddifad, ac i’r weddw, yn ôl dy holl orchmynion a orchmynnaist i mi: ni throseddais ddim o’th orch¬mynion, ac nis anghofiais.
º14 Ni fwyteais ohono yn fy ng.ilar, ac ni ddygais ymaith ohono i aflcndid, ac ni roddais ohono dios y marw: gwrandew-ais ar lais yr ARGLWYDD fy Nuw; gwneuthuin yn ôl yr hyn oll a orchmynnaist i mi.
º15 Edrych o drigle dy sancteiddrwydd, sef o’r nefoedd, a bendithia dy bold Israel, a’r tir a roddaist i ni, megis y tyngaist wrth ein tadau; sef tir yn llifeirio o laeth a mêl.
º16 Y dydd hwn y mae yr ARGLWYDD dy DDUW yn gorchymyn i ti wneuthur y deddfau hyn a’r barnedigaethau: cadw dithau a gwna hwynt a’th holl galon, ac a’th holl enaid.
º17 Cymeraist yr ARGLWYDD heddiw i fod yn DDUW i ti, ac i rodio yn ei ffyrdd ef, ac i gadw ei ddeddfau, a’i orchmynionj a’x farnedigaethau, ac i wrando ar ei lais ef.
º18 Cymerodd yr ARGLWYDD dithau heddiw i fod yn bobl briodol iddo ef, megis y llefarodd wrthyt, ac i gadw ohonot ei holl orchmynion: i
º19 Ac i’th wneuthur yn uchel goruwch yr holl genhedloedd a wnaeth efe, mewn clod, ac mewn enw ac mewn gogoniant; ac i fod ohonot yn bobl sanctaidd i’B ARGLWYDD- dy DDUW, megis y llefarodd efe.
PENNOD 27
º1 YNA y gorchmynnodd Moses, gyda henuriaid Israel, i’r bobl, gan ddywedyd, Cedwch yr holl orchmynion y* ydwyf fi yn eu gorchymyn i chwi heddiw.
º2 A bydded, yn y dydd yr elych dros yr Iorddonen i’r tir y mae yr ARGLWYDD dy DDUW yn ei roddi i ti, osod ohonot i ti gerrig mawrion, a chalcha hwynt a chalch.
º3 Ac ysgnfenna arnynt holl eiriau y gyfraith hon, pan elych drosodd, i fyned y’s tir y mae yr ARGLWYDD dy DDUW yn ei roddi i ti, sef tir yn llifeirio o laeth a mel; megis ag y llefarodd ARGLWYDD DDUW dy dadau wrthyt.
º4 A phan eloch dros yr Iorddonen, gosodwch y cerrig byn, yr ydwyf fi yn eu gorchymyn i chwi heddiw, ym Hlynydd Ebal, a chalcha hwynt â chalch.
º5 Ac adeilada yno allor i’r ARGLWYDD dy DDUW, sef allor gerrig: na chyfod arnynt arf haearn.
º6 A cherrig cyfain yr adeiledi allor yr ARGLWYDD dy DDUW,- ac offryma arni boethoffrymau i’r ARGLWYDD dy DBCT .
º7 Offryma hefyd hedd-aberthau, a bwyta yno, a llawenycfaa gerbron yr ARGLWYDD dy DDUW.
º8 Ac ysgnfenna ar y cerrig holl eiriau y gyfraith hon, yn eglur iawn.
º9 A llefarodd Moses a’r offeiriaid y Lefiaid wrth holl Israel, gan ddywedyd, Gwrando a chlyw, O Israel: Y dydd hwn y’th wnaethpwyd yn bobl i’r AR¬GLWYDD dy DDUW.
º10 Gwrando gan hynny ar lais yr ARGLWYDD dy DDUW, a gwna ei orchmynion ef a’i ddeddfau, y rhai yr wyf fi yn eu gorchymyn i ti heddiw.
º11 A gorchmynnodd Moses i’r bobl y dydd hwnnw, gan ddywedyd,
º12 Y rhai hyn a safant i fendithio y bobl ar fynydd Garisim, wedi eicli myned dros yr Iorddonen: Simeon, a Left, a Jwda, ac Issachar, a Joseff, a Benjamin.
º13 A’r rhai hyn a safant i felltithio.at fynydd Ebal: Reuben, Gad, ac Aser, a Sabulon, Dan, a Nafftali.
º14 A’r Lefiaid a lefarant, ac a ddywedant wrth bob gŵr o Israel llef uchel,
º15 Melltigedig yw y gŵr a wnel ddelw gerfiedig neu doddedig, sef meidd-dra gan yr ARGLWYDD, gwaith dwylo creffLwr, ac a’i gosodo mewn lle dirgel. A’r holl bobl a atebant ac a ddywedant, Amen.
º16 Melltigedig yw yr hwn a ddirmygo ei dad neu ei fanm A dyweded yr hoH bobl. Amen.
º17 Melltigedig yw yr hwn a symudo derfyn ei gymydog. A dyweded yr holl bobl. Amen.
º18 Melltigedig yw yr hwn a barO ifr dall gyfeiliorni allan o’r ffordd. A dyweded yr holl bobl. Amen.
