frawd ym mynydd Hor, ac y casglwyd ef at ei bobl:
º51 Oherwydd gwthryfelasoch i’m her-byn ymysg meibion Israel, wrth ddyfroedd cynnen Cades, yn anialwch Sin; oblegid ni’m sancteiddiasoch ymhiith meibion Israel.
º52 Canys y wlad a gei di ei gweled,ar dy gyfer; ond yno nid ei, i’r tir yr ydv?yf "fi yn ei roddi i feibion Israel. ‘ ‘
PENNOD 33
º1 A DYMA’r fendith a’r hon y bendithiodd Moses gŵr Duw feibion Israel, cyn ei farwolaeth.
º2 Ac efe a ddywedodd, Yr ARGLWYDD a ddaeth allan o Sinai, ac a gododd o Seir iddynt; ymlewyrchodd o fynydd Paran, ac efe a ddaeth gyda myrddiwn o saint, a thanllyd gyfraith o’i ddeheulaw iddynt.
º3 Caru y mae efe y bobl: ei holl saint ydynt yn dy law: a hwy a ymlynasant wrth dy draed, pob un a dderbyn o’th eiriau.
º4 Moses a orchmynnodd gyfraith i ni, yn etifeddiaeth i gynulleidfa Jacob.
º5 Ac efe oedd frenin yn Israel, pan ymgasglodd pennau y bobl ynghyd â llwythau Israel.
º6 Bydded fyw Reuben, ac na fydded farw, ac na bydded ei ddynion ychydig o rifedi.
º7 Bydded hyn hefyd i Jwda. Ac efe a ddywedodd, Clyw, O ARGLWYDD, lais Jwda, ac at ei bobl dwg ef: digon fyddo iddo ei ddwylo ei hun, a bydd gymorth rhag ei elynion.
º8 Ac am Lefi y dywedodd, Bydded dy Thummim a’th Urim i’th ŵr sanct-aidd, yr hwn a brofaist ym Massa, ac a gynhennaist ag ef wrth ddyfroedd Meriba;
º9 Yr hwn a ddywedodd am ei dad ac am ei fam, Ni welais ef; a’i frodyr nis adnabu, ac nid adnabu ei blant ei hun:
canys cadwasant dy eiriau, a chynaliasant dy gyfamod.:
º10 Dysgant dy farnedigaethau i Jacob, a’th gyfraith i Israel: gosodant arogl-darth ger dy fron, a llosg-aberth ar dy allor.
º11 Bendithia, O ARGLWYDD, ei olud ef, a bydd fodlon i waith ei ddwylo ef: archolla lwynau y rhai a godant i’w erbyn, a’i gaseion, fel na chodont.
º12 Am Benjamin y dywedodd efe, Anwylyd yr ARGLWYDD a drig mewn diogelwch gydag ef; yr hwn fydd yn cysgodi drosto ar hyd y dydd, ac yn aros rhwng ei ysgwyddau ef.
º13 Ac am Joseff y dywedodd efe, Ei dir ef fydd wedi ei fendigo gan yr AR¬GLWYDD, a hyfrydwch y nefoedd, a gwlith, ac a dyfnder yn gorwedd isod;
º14 Hefyd a hyfrydwch cynnyrch yr haul, ac a hyfrydwch aeddfetffrwyth y lleuadau,
º15 Ac a hyfrydwch pen mynyddoedd y dwyrain, ac a hyfrydwch bryniau tragwyddoldeb,
º16 Ac a hyfrydwch y ddaear, ac a’i chyflawnder, ac ag ewyllys da preswylydd y berth; delo bendith ar ben Joseff, ac ar gorun yr hwn a neilltuwyd oddi wrth ei frodyr.
º17 Ei brydferthwch sydd debyg i gyntaf-anedig ei ych, a’i gyrn ef sydd gym unicorn: a hwynt y cornia efe y bobl ynghyd hyd eithafoedd y ddaear: a dyma fyrddiwn Effraim, ie, dyma filoedd Manasse.
º18 Ac am Sabulon y dywedodd efe, Ymlawenycha, Sabulon, yn dy fynediad allan; a thi, Issachar, yn dy bebyll.
º19 Galwant bobloedd i’r mynydd; yna yr aberthant ebyrth cyfiawnder: canys cyfoeth y moroedd a sugnant, a chuddiedig drysorau y tywod.
º20 Ac am Gad y dywedodd efe, Bendigedig yw ehangydd Gad: megis Hew y mae efe yn aros, fel y rhwygo efe yr ysgwyddog a’r pen.
º21 Edrychodd amdano ei hun yn y dcchreuad: canys yno, yn rhan y cyf-reithwr, y gosodwyd ef: efe a ddaeth gyda phenaethiaid y bobl; gwnaefh efe gyfiawnder yr ARGLWYDD, a’i farnedig¬aethau gydag Israel.
º22 Am Dan hefyd y dywedodd, Daa yn genau Hew a neidia o Basan.
º23 Ac am Nafftali y dywedodd, O Nafftali, llawn o hawddgarwch, a chyf-lawn o fendith yr ARGLWYDD: meddianna di y gorllewin a’r deau.
º24 Ac am Aser y dywedodd, Ben-dithier Aser a phlant: bydded gymer-adwy gan ei frodyr: ac efe a wlych ei droed mewn olew.
º25 Haearn a phres fydd dan dy esgid, di; a megis dy ddyddiau, y bydd dy nerth.
º26 Nid oes megis Duw Israel, yr hwn sydd yn marchogaeth y nef-
