º2 Ac yr oedd rhyw ŵr yn Sora, o dylwyth y Daniaid, a’i enw ef oedd Manoa; a’i wraig ef oedd arnhlantadwy, heb esgor.
º3 Ac angel yr ARGLWYDD a ymddangosodd i’r wrsag, ac a ddywedodd wrthi, Wele, yn awt ‘at&hlantadwy y<twyt ti, ac heb esgor: ond ti a feichiogi, ac a esgori ar fab. ‘
º4 Ac yn awr, atolwg, ymochel, ac nac yf win na diod gadarn, ac na fwyta ddim aflan.
º5 Canys wele, ti a feichiogi, ac a esgori ar fab; ac ni ddaw ellyn ar ei ben ef: canys Nasaread i DDUW fydd y bachgen o’r groth: ac efe a ddechrau waredu Israel o law y Philistiaid.
º6 Yna y daeth y wraig ac a fynegodd i’w gŵr, gan ddywedyd, Gwr Duw a ddaeth ataf fi; a’i bryd ef oedd fel pryd angel Duw, yn ofnadwy iawn: ond ni ofynnais iddo o ba le yr oedd, ac ni fynegodd yntau i mi ei enw.
º7 Ond efe a ddywedodd wrthyf, Wele, ti a feichiogi, ac a esgori ar fab. Ac yn awr nac yf win na diod gadarn, ac na fwyta ddim aflan: canys Nasaread i DDUW fydd y bachgen, o’r groth hyd ddydd ei farwolaeth.
º8 Yna Manoa a weddiodd ar yr ARGLWYDD, ac a ddywedodd, Atolwg, fy Arglwydd, gad i ŵr Duw yr hwn a anfonaist, ddyfod eilwaith atom ni, a dysgu i ni beth a wnelom i’r bachgen a enir.
º9 A Duw a wrandawodd ar lef Manas: ac angel Duw a ddaeth eilwaith at y wraig, a hi yn eistedd yn y maes; ond Manoa ei gŵr nid oedd gyda hi.
º10 A’r wraig a frysiodd, ac a redodd, ac a fynegodd i’w gŵr, ac a ddywedodd wrtho, Wele, ymddangosodd y gŵr i mi, yr hwn a ddaeth ataf fi y dydd arall.
º11 A Manoa a gyfododd, ac a aeth ar ôl ei wraig, ac a ddaeth at y gŵr, ac a ddywedodd wrtho, Ai ti yw y gŵr a leferaist wrth y wraig? Dywedodd yntau. Ie, myfi.
º12 A dywedodd Manoa, Deled yn awr dy eiriau i ben. Pa fodd y trinwn y bachgen, ac y gwnawn iddo ef?
º13 Ac angel yr ARGLWYDD a ddywed¬odd wrth Manoa, Rhag yr hyn oll a ddywedais wrth y wraig, ymocheled hi.
º14 Na fwytaed o ddim a ddel allan o’r winwydden, nac yfed win na diod padarn, ac na fwytaed ddim aflan: cad-wed yr hyn oll a orchmynnais iddi.
º15 A dywedodd Manoa with angel yr ARGLWYDD, Gad, atolwg, i ni dy atal, ira y paratom fyn gafr ger dy fron di.
º16 Ac angel yr ARGLWYDD a ddywed¬odd wrth Manoa, Ped atelit fi, ni fwytawii ii’th fara di: os gwnei boethoffrwm, gwnai rf i’r ARGLWYDD. Canys ni wyddai Manoa mai angel yr ARGLWYDD oedd efe..’
º17 A Manoa a ddywedodd wrth angel, yr ARGLWYDD, Beth yw dy enw, fel y’th .inrhydeddom di pan ddelo dy eiriau i hen?
º18 Ac angel yr ARGLWYDD a.ddywed-nJd wrtho, Paham yr ymofynni am fy cnw, gan ei fod yn rhyfeddol?
º19 Felly Manoa a gymerth fyn gafr, .a l-iwydonrwrn, ac a’i honrymodd ar y graig i’r ARGLWYDD. A’r angel a wnaeth yn rhyfedd: a Manoa a’i wraig oedd yn; edrych.
º20 Canys, pan ddyrchafodd y fflana. oddi ar yr allor tua’r nefoedd, yna angel yr ARGLWYDD a ddyrchafodd yn fflam yr allor: a Manoa a’i wraig oedd yn Lurych ar hynny, ac a syrthiasant i lawr,ir eu hwynebau.
º21 (Ond ni chwanegodd angel yr AR¬GLWYDD ymddangos mwyach i Manoa, nac i’w wraig.) Yna y gwybu Manoa mai ingel yr ARGLWYDD oedd efe.
º22 A Manoa a ddywedodd wrth ei wraig, Gan farw y byddwn feirw; canys l;welsom DDUW.
º23 Ond ei wraig a ddywedodd wrtho ef, Pe mynasai yr ARGLWYDD ein lladd ni, ni dderbyniasai efe boethoffrwm a Invyd-offrwm o’n llaw ni, ac ni ddangos-.is;ii efe i ni yr holl bethau hyn, ac ni pliarasai efe i ni y pryd hyn glywed y l.ilh bethau.
º24 A’r wraig a ymddug fab, ac a ilwudd ei enw ef Samson. A’r bachgen º1 i;ynyddodd, a’r ARGLWYDD a’i bendithi.uldef.
º25 Ac ysbryd yr ARGLWYDD a dde- hrcuodd ar amseroedd ei gynhyrfu ef yng ngwersyfl Dan, rhwng Sora;ac Estaol.
