24:17 Canys megis cysgod marwolaeth ydyw y bore iddynt hwy: dychryn cysgod marwolaeth yw, os edwyn neb hwynt.
24:18 Ysgafn ydyw ar wyneb y dyfroedd; melltigedig ydyw eu rhandir hwy ar y ddaear: ni thry efe ei wyneb at ffordd y gwinllannoedd.
24:19 Sychder a gwres sydd yn cipio dyfroedd eira: felly y bedd y rhai a bechasant.
24:20 Y groth a’i gollwng ef dros gof, melys fydd gan y pryf ef; ni chofir ef mwy: ac anwiredd a dorrir fel pren.
24:21 Y mae efe yn dryllio yr amhlantadwy, yr hon ni phlanta; ac nid ydyw yn gwneuthur daioni i’r weddw.
24:22 Ac y mae efe yn tynnu y rhai cedyrn wrth ei nerth: y mae efe yn codi, ac nid oes neb diogel o’i einioes.
24:23 Er rhoddi iddo fod mewn diogel wch, ar yr hyn y mae ei bwys; eto y mae ei lygaid ef ar eu ffyrdd hwy.
24:24 Hwynt-hwy a ddyrchafwyd dros ychydig, ond hwy a ddarfuant, ac a ostyngwyd; hwy a dducpwyd ymaith fel pawb eraill, ac a dorrwyd ymaith fel pen tywysen.
24:25 Ac onid ydyw felly yn awr, pwy a’m gwna i yn gelwyddog, ac a esyd fy ymadrodd yn ddiddim?
PENNOD 25
25:1 Yna Bildad y Suhiad a atebodd ac a ddywedodd,
25:2 Arglwyddiaeth ac ofn sydd gydag ef: y mae efe yn gwneuthur heddwch yn ei uchelfannau.
25:3 A oes gyfrif o’i luoedd ef? ac ar bwy ni chyfyd ei oleuni?
25:4 Pa fodd y cyfiawnheir dyn gyda Duw? neu pa fodd y bydd yr hwn a aned o wraig yn lân?
25:5 Wele hyd yn oed y lleuad, ac ni lewyrcha hi, a’r sêr nid ydynt bur yn ei olwg ef:
25:6 Pa faint llai dyn, yr hwn sydd bryf; a mab dyn, yr hwn sydd abwydyn?
PENNOD 26
26:1 A Job a atebodd ac a ddywedodd,
26:2 Pwy a gynorthwyaist ti? ai y dinerth? a achubaist ti y braich sydd heb gadernid?
26:3 Pa fodd y cynghoraist ti yr annoeth? ac y mynegaist yn helaeth y peth fel y mae?
26:4 Wrth bwy y mynegaist ymadroddion? ac ysbryd pwy a ddaeth allan ohonot ti?
26:5 Pethau meirw a lunnir oddi tan y dyfroedd, a’r rhai sydd yn trigo ynddynt hwy.
26:6 Y mae uffern yn noeth ger ei fron ef: ac nid oes do ar ddistryw.
26:7 Y mae efe yn taenu’r gogledd ar y gwagle: y mae efe yn crogi’r ddaear ar ddiddim.
26:8 Y mae efe yn rhwymo’r dyfroedd yn ei gymylau; ac nid ydyw y cwmwl yn hollti danynt hwy.
26:9 Y mae efe yn atal wyneb ei orseddfainc: y mae efe yn taenu ei gwmwl arni hi.
26:10 Efe a amgylchodd wyneb y dyfroedd â therfynau, nes dibennu goleuni a thywyllwch.
26:11 Y mae colofnau y nefoedd yn crynu, ac yn synnu wrth ei gerydd ef.
26:12 Efe a ranna y môr a’i nerth, ac a dery falchder â’i ddoethineb.
26:13 Efe a addurnodd y nefoedd â’i ysbryd: ei law ef a luniodd y sarff dorchog.
26:14 Wele, dyma rannau ei ffyrdd ef: ond mor fychan ydyw y peth yr ydym ni yn ei glywed amdano ef! ond pwy a ddeall daranau ei gadernid ef?
PENNOD 27
27:1 A Job a barablodd eilwaith, ac a ddywedodd,
27:2 Y mae DUW yn fyw, yr hwn a ddug ymaith fy marn; a’r Hollalluog, yr hwn a ofidiodd fy enaid;
27:3 Tra fyddo fy anadl ynof, ac ysbryd . Duw yn fy ffroenau;
27:4 Ni ddywed fy ngwefusau anwiredd ac ni thraetha fy nhafod dwyll.
27:5 Na ato DUW i mi eich cyfiawnhau chwi: oni threngwyf, ni symudaf fy mherffeithrwydd oddi wrthyf.
27:6 Yn fy nghyfiawndcr y glynais, ac nis gollyngaf hi: ni waradwydda fy nghalon fi tra fyddwyf byw.
27:7 Bydded fy ngelyn fel yr annuw-
