mynegodd hi; efe a’i paratodd hi, a hefyd efe a’i chwiliodd hi allan.
28:28 Ac wrth ddyn efe a ddywedodd, Wele, ofn yr Arglwydd, hynny ydyw doethineb; a chilio oddi wrth ddrwg, sydd ddeall.
PENNOD 29
29:1 Yna Job a barablodd drachefh, ac a ddywedodd,
29:2 O na bawn i fel yn y misoedd o’r blaen, fel yn y dyddiau pan gadwai DUW fi;
29:3 Pan wnai efe i’w oleuni lewyrchu ar fy mhen, wrth oleuni yr hwn y rhodiwn trwy dywyllwch;
29:4 Pan oeddwn yn nyddiau fy ieuenctid, a dirgelwch DUW ar fy mhabell;
29:5 Pan oedd yr Hollalluog eto gyda mi, a’m plant o’m hamgylch;
29:6 Pan olchwn fy nghamre ag ymenyn, a phan dywalltai y graig i mi afonydd o olew!
29:7 Pan awn i allan i’r porth trwy y dref; pan baratown fy eisteddfa yn yr heol,
29:8 Llanciau a’m gwelent, ac a ymguddient; a henuriaid a gyfodent, ac a safent i fyny.
29:9 Tywysogion a atalient eu hymadroddion, ac a osodent eu llaw ar eu genau.
29:10 Pendefigion a dawent â sôn, a’u tafod a lynai wrth daflod eu genau.
29:11 Pan y’m clywai clust, hi a’m bendithiai; a phan y’m gwelai llygad, efe a dystiolaethai gyda mi:
29:12 Am fy mod yn gwaredu’r tlawd a fyddai yn gweiddi, a’r amddifad, a’r hwn ni byddai gynorthwywr iddo.
29:13 Bendith yr hwn oedd ar ddarfod amdano a ddeuai arnaf; a gwnawn i galon y wraig weddw lawenychu.
29:14 Gwisgwn gyfiawnder, a hithau a wisgai amdanaf fi: a’m barn fyddai fel mantell a choron.
29:15 Llygaid oeddwn i’r dall; a thraed oeddwn i’r cloff.
29:16 Tad oeddwn i’r anghenog; a’r cwyn ni wyddwn a chwiliwn allan.
29:17 Drylliwn hefyd gilddannedd yr anghyfiawn, ac a dynnwn yr ysglyfaeth allan o’i ddannedd ef.
29:18 Yna y dywedwn, Byddaf farw yn fy nyth; a byddaf mor aml fy nyddiau â’r tywod.
29:19 Fy ngwreiddyn oedd yn ymdaenu wrth y dyfroedd; a’r gwlith a arhosodd ar hyd nos ar fy mrig.
29:20 Fy ngogoniant oedd ir ynof fi; a’m bwa a adnewyddai yn fy llaw.
29:21 Hwy a wrandawent arnaf, ac a ddisgwylient; distawent wrth fy nghyngor.
29:22 Ar ôl fy ymadrodd ni ddywedent hwy eilwaith; a’m hymadrodd a ddiferai arnynt hwy.
29:23 A hwy a ddisgwylient amdanaf fel am y glaw; ac a ledent eu genau fel am y diweddar-law.
29:24 Os chwarddwn arnynt hwy, ni chredent; ac ni wnaent hwy i lewyrch fy wyneb syrthio.
29:25 Dewiswn eu ffordd hwynt, eisteddwn yn bennaf, a thrigwn fel brenin mewn llu, megis yr hwn a gysura rai galarus.
PENNOD 30
30:1 Ond yn awr y rhai sydd ieuangach na mi sydd yn fy ngwatwar, y rhai y diystyraswn eu tadau i’w gosod gyda chŵn fy nefaid.
30:2 I ba beth y gwasanaethai cryfdwr eu dwylo hwynt i mi? darfuasai am henaint ynddynt hwy.
30:3 Gan angen a newyn, unig oeddynt: yn ffoi i’r anialwch gynt, yn ddiffaith ac yn wyllt:
30:4 Y rhai a dorrent yr hocys mewn brysglwyni, a gwraidd meryw yn fwyd iddynt.
30:5 Hwy a yrrid ymaith o fysg dynion, (gwaeddent ar eu hôl hwy, fel ar ôl lleidr;)
30:6 I drigo mewn holltau afonydd, mewn tyllau y ddaear, ac yn y creigiau.
30:7 Hwy a ruent ymhlith perthi: hwy a ymgasglent dan ddanadl.
30:8 Meibion yr ynfyd, a meibion rhai anenwog oeddynt: gwaelach na’r ddaear oeddynt.
30:9 Ac yn awr eu cân hwy ydwyf fi, a myfi sydd yn destun iddynt.
30:10 Y maent yn fy ffieiddio, yn cilio ymhell oddi wrthyf: ac nid arbedant boeri yn fy wyneb.
30:11 Oblegid iddo ddatod fy rhaff, a’m cystuddio; hwythau a ollyngasant y ffrwyn yn fy ngolwg i.
30:12 Y rhai ieuainc sydd yn codi ar fy llaw ddeau; y maent yn gwthio fy nhraed, ac yn sarnu i’m herbyn ffyrdd eu dinistr.
30:13 Anrheithiant fy llwybr, ychwan-
