Gwirwyd y dudalen hon
"A phan gododd o i fyny, Rhys Llwyd," ebe Dic, â'i lygaid yn llydan agored fel llygaid bachgen diniwed, yn arfer â dywedyd y gwir, "'roedd pysgodyn wedi berwi yn glynu wrth ei goes o. A dene oedd yn rhyfedd, 'doedd Tomi ddim tamed gwaeth."
"Diar annwyl," ebe dyn y lleuad mewn braw. Chlywes i mo'r darn ene o'r stori o'r blaen," ebe Moses.
"Mae o 'n wired â'r pader i ti," ebe Dic.
Nid oedd Dic, wedi'r cwbl, am adael i ddyn y lleuad gredu bod galluoedd y Tylwyth Teg yn fwy na galluoedd plant dynion. Ac os oedd dywedyd anwiredd yn arwydd o dalent, yr oedd am roddi ar ddeall iddo nad oedd hynny chwaith wedi ei gyfyngu i'r Tylwyth Teg.
