Barddoniaeth Goronwy Owen (gol Llyfrbryf)/In Natalem

← A Latin Ode (R Rathbone)

Barddoniaeth Goronwy Owen gan Goronwy Owen golygwyd gan Isaac Foulkes

Reget Patris Virtutibus Orbem →

IN NATALEM.

DOMINI GEORGII HEREBERTI Domini de Ludlow, Illustrissimi
POVISLE Comitis Primogeniti filii, Carmen gratulatorium.

NUNC juvat læto, resonare cantu,
Musa, nunc plectro, citharam canoram
Suscita, Eryri^[1] recinat jocosa
Montis imago.

Vos et, O bardi,^[2] Druidum propago,
Inclytos qui Laude viros perenni
Traditis fama, metuens perire
Dicite carmen;

Quale nascenti Corybantes^[3] olim
Era quassantes, cecinere alumno
Natus est nobis, Jove dignus ipso,
Nobilis infans.

Aureum tandem rediisse sæclum
Credo, quod vates cecinere quondam
Ore dum sacro Britonum referrent
Fata nepotum.

Macte virtutum! puer alme, macte,
Magna magnorum soboles parentum!
Aque me blando, tibi gratulantem
Accipe risu.

Gratulor nato tibi, pulcher infans,
Ter beatorum decus, O, parentum,
Teque foelicem videant futura
Tempora patrem:

Teque virtutes decorent paternæ,
Ille avo dignos videat nepotes;
Hæc precor tantum, superis patrique;
Cetera mitto.

Ille præceptis teneram juventam
Imbuet rectis, monitisque dignum
Addet exemplum, trahet et sequacem
Laude paternâ.

Sive te pacis maneant honores
Inter augusti proceres senatûs,
Sive te partis, duce te, triumphis
Fama loquetur.

Senties quantum valeat paterna
Cura quid possit docilis juventus,
Si sequi magnos velit Herebertos
Emula virtus.

Optimis proles atavis creata
(Nam boni fortes generant bonosque);
Spem tuæ quantam patriæ dedisti
Talibus ortus!

Quo refulgebis nitidus tropao?
(Te nec imbellem licet ominari)
Quem terres hostem? tibi quæve debet
Terra triumphos?

Sit tuum infames domuisse Gallos,
Qui fide Panos^[4] superare certant,
Punica, et Pacis specie dolosâ,
Bella minantur.

At quid infensos stimulant Britannos,
Hinnuli sævos pavidi leones?
Aut suæ quorsum lacrymosa quærunt
Funera genti?

Heu sibi quantam properat ruinam
Gallia, insanos meditans tumultus!
Quo ruit? quorsum est onerare tantis
Classibus quor.

Qid malis demens, avibus facessit
Sæpe devictas reparare turmas,
Foederis fracti luitura multo
Sanguine poenas.

Si quid audendum validus Georgi,
Miles augusti, duce Gulielmo,
Posteris linquet, tibi det subacta
Gallia nomen.

Detque; qui totum regit Unus orbem
Quicquid est usquam, vel erit bonorum;
Det diu Rubrum^[5] decorare Castrum
Provisianum.

Hic tibi curis placidus, soluto
Publicis olim dabitur recessus,
Hic ages dulces, sociis Camænis,
Leniter horas.

Forsan et nostræ rude opus Camænæ
Perleges olim, vacuus negoti,
Quod tibi vates cecini bilinguis
Cambro-Latinum.

Dum lavat Rubrum Sabriana^[6] Castrum,
Dumque stat magni genus Hereberti,
Te canent nostro celebrem futuri
Carmine Cambri.

Sic cecinit. Gronovius Ovinius Niger,
Ipsis Calendis Decembribus, 1755.

Nodiadau

1. Mons Cambriae.-G.O.
2. Britannorum poetæ sic dicti. Bardi quoque apud veteres Britannos, cæterasque Gelticæ originis gentes, constituebant unum ex triplici druidicæ hierarchiæ ordine; druides, bardi, et ubates, sive ovates.
3. Corybantes, qui et Idæi, Doctyli, sive Curetes, ejusdem fere fuerunt ordinis inter Silanes, cujus Druides inter Celtas, Silanum reliquias. Pezronum de Antiq. Ling. et Nat. Celt. Vide
4. Poni a Romanis ob perfidiam male audiebant ut a nobis. Galli Ponorum vere imitatores.
5. Comitis Provisiani magnificentissimæ ædes, in ea Cambriae regione site, quam veteres Povisiam dixere, nune vulgo Mons Gomericus, quas Cambri accola vocant, Castell Coch ym Mhowys.
6. Sabriana fluvius, vulgo Sabrina, Anglis Severn, Cambris vero Hafren.