Beirdd y Bala/Ystyriaethau
| ← Englynion y Maip | Beirdd y Bala gan Rowland Huw golygwyd gan Owen Morgan Edwards |
Y Beibl → |
v. YSTYRIAETHAU
Ar addewidion Duw i Israel am Ganan, ac yn ysbrydol pererindod y Cristion i'r Ganan nefol.
Pererin gwael wyf fi o'r llwch
Yn teithio anialwch Paran.
Yn ffoi i'r Aifit rhag Pharo a'i lid,
Ac ennill rhyddid Canan.
Yr hyn nis gallaf ar fy nhaith
O'm nerth a'm gwaith fy hunan,
Y Prenin sydd i'm galw'n nes
I mewn i'w gynnes Ganan.
Efe a draethodd act y gras,
Pan oeddwn gas ac aflan;
Cawn fynd er maint y storm a'r stwr
Drwy ganol wr i Ganan.
Efe a'r dug drwy nerth ei fraich,
Er maint fy maich a'm tuchan,
I gael yr etifeddiaeth rad,
A'm cynnal yng ngwlad Canan.
Fe wna'r dyfnderoedd yn dir sych,
O'r graig fe wlych bob safan,
Nes mynd o'i etholedig blant
I wlad gogoniant Canan.
Chwychwi had Abram oll i gyd,
Plant yr addewid burlan.
Yw'r rhai sydd gennych lygad ffydd
I weled cynnydd Canan.
Y rhai sydd wael heb hawl neu werth,
O'u grym a'u nherth eu hunan;
Ond sydd a'u hetifeddiaeth rad,
Ddigonol, yng ngwlad Canan.
O Seion, irion yw dy wraidd,
Er bod a'th braidd yn fychan
Derbynaist addewidion llawn
Yn gymnar iawn am Ganan.
Etifedd ydwyt i'r wraig rydd,
Mae gennyt fydd yn darian;
Am hyn cei fynd, yng Nghrist a'i hawl.
I ganu mawl i Ganan.
Fy enaid, gorfoledda'n fawr,
Er bod yn awr yn egwan;
Rhoes iti flas o'i ras a'i rin.
Fel sypian gwin o Ganan.
Dy gariad sydd heb dor na thrai,
Tuag at y rhai a'th ofnan;
Pan ddygit fi, gan wrando nghwyn,
Y gwanna o'r wyn, i Ganan.
O Cynnal fenaid gwael yn ol
Dy serch a'th unol anian;
Dwg i trwy'r byd o hyd mewn hedd
I'th wir ogonedd Ganan.
Fydd y Cristion, sef nerth Duw a berffeithir mewn gwendid.
Yr Arglwydd yw fy rhan a'm nerth,
Fe aeth yn aberth drosof;
Ni ad fy Nuw, fy nerth a'm rhan,
Fy enaid gwan yn angof.
Myfi sydd gyfnewidiol iawn,
A'm cnawd yn llawn o bechod;
Sel ddigyfnewid sydd i'm gwawdd,
Fy Nuw, fy nawdd, a'n priod.
Gwan fel Moses yn yr hesg,
A llwfr a llesg fy llusern;
Ond braich fy Mhrynwr sydd fwy cry
Na'r Ddraig a gallu unffern.
Er bod fy nhaith drwy'r moroedd trwch,
A'r tew anialwch niwliog;
Cal fynd i Ganan ddydd a ddaw
Drwy nerth y llaw alluog.
Mae'r Oen a laddwyd ar fy mhlaid,
Boed sicr i'm henaid egwan;
Fe'm dwg i'r lan er gwartha llid
Ac nawd, y byd, a Satan.
Dy arfaeth di, fy Mugail da,
Drwy gariad a thrugaredd;
Sy'n gweithio'm biachawdwriaeth ddrud
O'r dechreu hyd y diwedd.
Tydi a'm ceraist cyn fy mod,
Fy Nhad a'm priod teilwng;
A gwedi'm rhwymo â phechod caeth,
Tydi a ddaeth i'm gollwng.
O llanw fi a'th Ysbryd rhad,
Fy Nuw, fy Nhad, a'm Cyfell,
A thyn fy enaid ar dy ol
O'r hen ddaearol babell.
Yr Arglwydd yw fy rhan a'm nerth,
Fe aeth yn aberth drosof;
Ni ad fy Nuw, fy nerth a'm rhan,
Fy enaid gwan yn angof.
