Neidio i'r cynnwys

Ceiriog a Mynyddog/Mae'r Oriau'n Mynd

Oddi ar Wicidestun
Y Lili a'r Rhosyn Ceiriog a Mynyddog

gan Mynyddog


golygwyd gan John Morgan Edwards
Y Gwyliau

MAE'R ORIAU'N MYND.

MAE'R oriau'n mynd yn mynd o hyd,
A dyn yn myned gyda'r oriau;
Un awr mae'n faban yn ei gryd,
A'r nesaf bron mae'r dyn yn angau.

Mae'r oriau'n mynd! :Pob awr a gawn
Sydd megis defnyn llawn sirioldeb;
Ond prin y ceir ei gweld yn llawn,—
Dyfera'i hun i dragwyddoldeb.

Mae'r oriau'n mynd! ac O! mae awr
Er byrred yw ei hoes, yn bwysig;
Mae'n gwthio'r dyn i lawr i lawr
Ar oriwaered einioes lithrig.



Mae'r oriau'n mynd! mae'n d'w'llwch prudd!
Oes awr imi yn y dyfodiant;
Ai ynte bysedd yr awr sydd
Fynn gau byth fy marwol amrant?

Mae'r oriau'n mynd! fel llif y nant,
Chwyrn deithia amser mewn prysurdeb,
O'i ynys fach mae'n gwthio'i blant
I faith gyfandir tragwyddoldeb.
 
Mae'r oriau'n mynd! ac mae pob awr
Yn dweyd ein hanes yn y nefoedd;
A'u cyfri hwy'n y frawdle fawr
A selia'n tynged yn oes oesoedd!


Nodiadau

[golygu]