Ceiriog a Mynyddog/Y Lili a'r Rhosyn

Ceiriog a Mynyddog

gan Mynyddog

golygwyd gan John Morgan Edwards

MYNYDDOG.

Y LILI A'R RHOSYN.

GWELAIS ddau flodeuyn hawddgar
Yn cyd-dyfu mewn gardd fach,
Un yn Lili dyner, ddengar,
A'r llall yn Rhosyn gwridog iach;
Sefyll wnai y Rhosyn eon
Heb ddim byd i ddal ei ben,
Tra y llechai'r Lili dirion
O dan nawdd rhyw ddeiliog bren.

Storm a ddaeth i chwythu arnynt,
Chwyddo wnai mewn nerth a rhoch,
Ac o flaen ysgythrog gorwynt
Syrthio wnaeth y Rhosyn coch;
Ymddiriedodd ynddo'i hunan,
Yn ei falchder 'roedd ei nerth,
Ond mewn storm fe brofai'r truan
Dlysni boch yn beth di- werth.

Ond ynghanol y rhyferthwy,
Sylwais ar y Lili wen,
Gyda'i phwys ar le safadwy,
Sef ar foncyff cryf y pren;
Er i'r gwynt ymosod arni
Gyda nerth ei ddyrnod ddwys,
Gwenu'n dawel 'roedd y Lili
Fel pe buasai dim o bwys.

Dyma wers i'r ieuanc, bywiog,
Sydd a'i hyder yn ei nerth,
Tlysni grudd, a boch rosynnog,
Brofant iddo yn ddi- werth;
Stormydd cystudd ddeuant heibio,
Gwywa'r gwrid fel Rhosyn gwan,
Camp yw cael yr adeg honno
Rywbeth ddeil y pen i'r làn.

Awel oeraidd dyffryn marw
Chwytha arnom yn y man,
Popeth sy'n y byd pryd hwnnw
At ein cynnal dry'n rhy wan;
Byw yn ymyl Pren y Bywyd
Ddylem oll tra îs y nen,
Pwyso arno ym mhob adfyd,
Fel y gwnaeth y Lili wen.

Nodiadau