Cerddi a Baledi/Mynwent Bethel

Oddi ar Wicidestun
Y Cariad Gollwyd Cerddi a Baledi
Baledi
gan I. D. Hooson

Baledi
Yr Hen Dwm

MYNWENT BETHEL

MAE'R "Bedol" ar yr aswy
A "Bethel" ar y dde,
A'r fynwent yn y canol—
Hir gartre plant y dre;
Daw holl ffyddloniaid Bethel
A'r Bedol yn eu tro
Yno i gadw noswyl,
A chysgu yn ei gro.

Mae Huws, y Grosar, yno—
Y blaenor wyneb-drist,
Ei ddagrau wedi'u sychu
Am byth o fewn y gist;
A Wil, y Glöwr rhadlon,
A feddwai ambell dro—
Mae yntau'n gorwedd yno,
Heb syched, yn y gro.

Fe garai Wil y meysydd
A'r llwyni drwy ei oes,
Cwningen a 'sgyfarnog
A milgi hir ei goes;
Mewn cân a chwmni diddan
Y treuliai lawer awr,
Dan gronglwyd glyd y Bedol
Ar fainc y gegin fawr.


Ond gwynfyd Huws, y Grosar,
Oedd gwrando'r bregeth hir;
Ni welodd Huws ryfeddod
Mewn maes na choedlan ir;
Rhwng meinciau Capel Bethel
A chowntar Siop y Groes
Y cafodd ei ddiddanwch
A'i nefoedd drwy ei oes.

Bu'r ddau yn dadlau'n fynych
Dros hawliau'r chwith a'r dde—
Ond heddiw maent yn dawel
Ym mynwent oer y dre;
Yn aros awr y ddedfryd
Rhwng muriau'r carchar llaith,
Y tystion wedi'u galw,
A'r rheithwyr wrth eu gwaith.

Pwy wŷr beth fydd y ddedfryd
A rydd y rheithwyr call;
"Roedd beiau a rhinweddau
Yn eiddo'r naill a'r llall;
Ond weithian, mwyn fo'u cyntun
Ym mynwent drist y dre,
Y Bedol ar yr aswy:
A Bethel ar y dde.