Diliau Meirion Cyf I/Gwragedd Rhinweddol

Diliau Meirion Cyf I

gan Morris Davies (Meurig Ebrill)

GWRAGEDD RHINWEDDOL

DEDWYDDAWL ein hendad Adda—d'wedir,
Nad ydoedd yn Ngwynfa,
Nes cael rhodd a'i gwir foddia ',
Sef gwraig hawddgar, ddoethgar, dda.

Caffael hon a'i mawr lonodd—ei hurddas
A'i harddwch a hoffodd;
A'i fyg eulun fe'i galwodd
Yn wraig fâd iawn rywiog fodd.

Mor wiwdeg yn Mharadwys—oedd Addaf,
A'i ddyddan wraig gymhwys,
Prydferthach, gloywach na glwys—heirdd liwiau,
Ac addurniadau y perlau purlwys.

Rhoddant ogoniant yn gu—i Ddofydd,
Gan ddyfal foliannu,
Cyn i'r diafl mewn cynhwr' du—' n faleisus,
A'i dybiau awchus eu hudo i bechu.

Er llithro, gŵyro dan gerydd,—wgus,
Drwy ddigio'u Creawdydd,
Parausant mewn trefniant rhydd—yn ffyddlon,
O gywir galon i garu eu gilydd.

Dylai gwyr mewn dihalog wedd—garu
Eu gorwych hoff wragedd,
A rhoi iddynt barch rhwyddwedd
Bob pryd, yn hyfryd mewn hedd.

Hyd fedd eu hanrhydeddu—sy'n weddus
Weinyddiad mwyneiddgu,
Heb chwerwder na digter du,
Ymrodder i'w mawreddu.

Gwedaf, ni wadaf wed'yn,—tra oeswyf,
Mai trysor mwy dillyn,
Gŵyr miloedd, nag aur melyn,
Yw gwraig gall, ddiwall, i ddyn.

Darbodus, hoffus yw hi,—hap siriol,
Heb soriant na choegni;
Mewn llawn serch ei gwir berchi—a ddylid,
Dan droi'n gwir ryddid yn dringar iddi.

Ni thry'i chefn heb iawn drefnu—achosion
A chysur ei theulu;
Puredig ddarpariadu
Mae'n wastad mewn cariad cu.

Dan ei bron dirion nid oes—yn llechu
'Run llwchyn o anfoes,
Na du ragfarn na drygfoes,
Nag un gradd o gynhen groes.

Dilys y gwna â'i dwylo—ei gorchwyl,
Gan chwai gyrchu ato;
Mewn gwirionedd mae'n gryno,
A drych hyfrydwych y fro.

I'w thylwyth, mewn iaith olau,—y dyrydd
Dirion addysgiadau;
Enaid y gwir, ac nid gau,—ddaw'n gyson,
A ffriwdeg union yn ffrwd o'i genau

Fel yna dybena bill,
Mêr gobryn Meurig Ebrill.

Nodiadau