Gwaith Ceiriog/Y defnyn cyntaf o eira

Gwaith Ceiriog

gan John Ceiriog Hughes (Ceiriog)

Y DEFNYN CYNTAF O EIRA

Yr ôd, yr ôd! mae'r eira'n dod!
Rhwng y simneiau dacw fe,
Y defnyn cyntaf yn dod or ne;
Yn chware fel aderyn gwyn,
Trwy fŵg a chaddug y melinau hyn.
Mae'n ofni disgyn, ac fel pe bae
Yn ail-ymgodi, ond disgyn mae.
Mae yn bwrw golwg tros y ddinas fawr,
Ac yn mesur y ffordd wrth ddod i lawr;
Gan edrych trwy'r ffenestri ban,
Fry gyda'r awel o fan i fan.
Mae'n ymddyrchafu ac yn ymgrynhoi,
Ac yn dal i ddisgyn, ac yn dal i droi—
Ond gwel ei lengoedd! Mil myrddiwn mân
O angylion gwynion y gauaf glân,
Sy'n dod ag amdo a chistfeddau iâ,
I gladdu meirwon flodau'r ha.
Y nef sy'n galw'r blodyn hardd
I fyw a gwenu o lwch yr ardd.
A phan fydd farw, nis anghofia'r nef
Mo dyrfa wen ei angladd ef.