Gwaith S.R./Darostyngiad a Derchafiad Crist

Gwaith S.R.

gan Samuel Roberts (S.R.)

Buddugoliaethau yr Efengyl yn y Mil Blynyddoedd →

DAROSTYNGIAD A DERCHAFIAD CRIST

I Gu Geidwad gwael bechadur,
Gyda gwylder, seiniwn gân;
Ac enynner yn ein mynwes
Fywiol fflam o nefol dân:
Canwn am Ei ddarostyngiad,
Am Ei gur a'i gariad Ef,
Gan adseinio tonau mwynion
Telynorion llys y nef.

Wrth weld adyn diymgeledd,
Tlawd, yn gorwedd yn Ei waed,
Dan ei faich, yn archolledig
O'i ben ysig hyd Ei draed;
Heb un cyfaill i dosturio,
Heb un balm i'w galon friw,
Codai Iesu lef drugarog
Am i'r euog gwael gael byw.

Gadael uchel sedd gogoniant,
Gadael moliant di-rif lu,
Gadael hardd frenhinol goron
Wnaeth ein tirion Iesu cu;
Disgyn wnaeth ar edyn cariad,
Achub oedd Ei fwriad E',
Daeth o'i fodd i gystudd chweiw,
Daeth i farw yn ein lle.

Yn y preseb, pan yn faban,
Llesg ac egwan gwelwyd Ef:
Isel annedd, gwael ymgeledd,
Gadd Etifedd mawr y nef:
Eto seren gain y dwyrain,
Wenai ar ei lety gwael;
Thus, a myrr, ac aur-anrhegion,
Wrth Ei draed ro'i'r doethion hael.

Dirif luaws sêr y bore,
Drwy'r wybrennau seinient gân,
Gan fwyn ateb cyngan nefol
Y waredol dyrfa lân:
Gras, cyfiawnder, a gwirionedd,
A thrugaredd yn gytun,
Wrth yr orsedd yn hoff wenu
Am gael modd i godi dyn.

Cilio wnaeth y tew gysgodau,
Gwawriodd hyfryd oleu ddydd;
Nid oes eisiau gwaedlyd ebyrth,
Thuser aur, nac allor bridd:
Daeth y Gogoneddus Sylwedd,
Daeth yr addawedig Had,
Cododd disglaer Haul Cyfiawnder,
Sain y durtur sydd trwy'r wlad

Mwy ni cheisir urddau Aaron,
Olew pêr, na brasder ŵyn;
Gwisgo'r Urim ar ei ddwyfron
Yn y nef mae'r Iesu mwyn;
Wrth yr allor aur mae'n gweini,
Clywir adsain clychau hedd;
Yn Ei law mae'r aur deyrnwialen,
Wrth Ei glun mae'r dwyfol gledd.

Hoeliodd ddeddf yr ordinhadau,
Oedd i'n herbyn, wrth Ei groes,
Gan yspeilio'r awdurdodau
Pan yn dioddef angau loes;
Cododd faner wen trugaredd,
Drylliodd gedyrn byrth y bedd,
Seiniodd jubil lawn i'r caethion,
Ac arlwy odd radlawn wledd.

Agoriadau y llywodraeth
Wisgwyd ar Ei ysgwydd Ef,
Rhoddwyd iddo bob awdurdod
Ar y ddaer ac yn y nef;
Marchog mae yng ngherbyd cariad,
Troi o'i gylch mae engyl nef;
Sigla cedyrn byrth y fagddu
Hyd eu sail wrth rym ei lef.

—————————————

DAN HAUL Y PRYDNAWN

(Bythynod yn Llanbrynmair)

—————————————

Croesaw iddo wisgo'r goron,
Aed Ei enw dros y byd;
Plyged pawb i'w fwyn awdurdod
Am Ei gymod Ef mewn pryd;
Boed i'r euog tlawd ymguddio
Dan Ei dawel gysgod Ef,
Boed i'r gwannaf ffyddiog bwyso
Ar Ei fraich alluog gref.

Mewn gogoniant dirfawr eto,
Heb y groes a'r goron ddrain,
Disgyn gyda myrdd myrddiynau,
Llawen floedd, ac uchel sain;
Cwyd Ei orsedd, egyr lyfrau,
Sigla seiliau dyfnha’r bedd,
Lleda'r wyntyll, hwylia'r clorian,
Ysgwyd fry Ei farnol gledd.

Pan y ffy y nefoedd heibio,
Pan y byddo'r ddaer yn dân,
A'r holl anwir fyd mewn cyffro,
A llu'r saint yn seinio cân;
Pan y todda'r euog ymaith
Dan lewygon bythol fraw,
Boed i ni gael tawel orffwys
Ar ei dirion ddeheu law.