Holl Waith Barddonol Goronwy Owen/In Natalem

← Ad Apollinem & Musas

Holl Waith Barddonol Goronwy Owen gan Goronwy Owen golygwyd gan Isaac Foulkes

On Captain Thomas Foulkes →

IN NATALEM.
DOM GEORGII HEREBERTI, Domini de Ludlow,
Illustrissimi PROVISIÆ Comitis Primogeniti filii,
Carmen gratulatorium.

NUNC juvat læto, resonare cantu,
Musa, nunc plectro citharam canoram
Suscita, Eryri^[1] recinat jocosa
Montis Imago.

Vos &, O Bardi,^[2] Druidum Propago,
Inclytos qui Laude viros perenni
Traditis famæ, metuens perire
Dicite Carmen;

Quale nascenti Corybantes^[3] olim
Æra quassantes, cecinere Alumno
Natus est nobis jove dignus ipso
Nobilis Infans.

Aureum tandem rediisse seclum
Credo, quod vates cecinere quondam
Ore dum sacro Britonum referrent
Fata Nepotum.

Macte virtutum! puer alme, macte,
Magna magnorum soboles parentum!
Atpue me, blando, tibi gratulantem
Accipe risu.

Gratulor nato tibi, pulcher Infans,
Ter beatorum decus, O, parentum,
Teque fœlicem videant futura
Tempora patrem:

Teque virtutes decorent paterna,
Ille avo dignos videant nepotes;
Hæc precor tantum, superis patriq;
Cætera mitto.

Ille præceptis teneram juventam
Imbuet rectis, monitisque dignum
Addet exemplum, trahet & sequacem
Laude paternâ.

Sive te pacis maneant honores
Inter Augusti proceres senatûs,
S.ve de partis, duce te, triumphis
Fama loquetur.

Senties quantum valeat paterna
Cura, quid possit docilis juventus,
Si sequi magnos velit Herebertos
Æmula virtus.

Optimis proles atavis creata
(Nam boni fortes generant bonosq);
Spem tuæ quantam patria dedisti
Talibus ortus!

Quo refulgebis nitidus tropheo?
(Te nec imbellem licet ominari)
Quem terres hostem? tibi quæve debet
Terra triumphos?

Sit tuum infames domuisse Gallos
Qui fide Poenos^[4] superare certant
Punica, & Pacis specie dolosâ,
Bella minantur.

At quid infensos stimulant Britannos,
Hinnuli sævos pavidi Leones?
Aut suæ quorsum lacrymosa quærunt
Funera grenti?

Heu sibi quantam properat ruinam
Gallia, insanos meditans tumultus!
Quo ruit? quorsum est onerare tantis
Classibus Æquor?

Quid malis demens, avibus facessit
Sæpe devictas reparare turmas,
Foederis fracti luitura multo
Sanguine pœnas?

Siquid audendum validus Georgi,
Miles Augusti, Duce Gulielmo,
Posteris linquet, tibi det subacta
Gallia Nomen.

Detq; qui totum regit unus orbem
Quicquid est usquam, vel erit bonorum;
Det diu Rubrum^[5] decorare Castrum
Provisianum.

Hic tibi curis, Placidus, soluto
Publicis olim dabitur recessus,
Hic ages dulces, sociis Camænis,
Leniter horas.

Forsan & nostræ rude opus Camænæ
Perleges olim, vacuus negoiti,
Quod tibi vatas cecini bilinguis
Cambro—Latinum.

Dum lavat Rubrum Sabriana^[6] Castrum
Dumque stat Magni Genus Hereberti,
Te canent Nostro celebrem futuri
Carmine Cambri.

Sic cecinit Gronovius Ovinius Niger,
Ipsis Calendis Decembribus, 1755.

Nodiadau

1. Mons Cambriæ altissimus.
2. Britannorum poetæ sic dicti. Bardi quoque apud veteres Britannos, cæterasque Celticæ originis gentes, constituebant unum ex triplici Druidicæ Hierarchiæ ordine; Druides, Bardi, & Eubates, sive Ovates.
3. Corybantes qui & Idæi, Doctyli sive Curetes, ejusdem fere fuerunt ordinis inter Silanes, cujus Druides inter Celtas, reliquias. Vide pezronum de Antiq. Ling. & Nat. Celt.
4. Pœni a Romanis ob perfidiam male audiebant ut a nobis Galli Pœnorum vere imitatores.
5. Comitis Provisiani magnificentissimæ ædes, in ea Cambriæ regione sitæ, quam veteres Provisiam dixere, nunc vulgo Mons Gomericus, quas Cambri accola vocaut, Castell Coch ym Mhowys
6. Sabriana fluvius, vulgo Sabrina, Anglis Severn, Cambris vero Hafren,