Neidio i'r cynnwys

Ni ganwn am gariad Creawdwr yn ddyn

Oddi ar Wicidestun
Clyw, f'enaid, clyw! mae nefol gân yn tonni Ni ganwn am gariad Creawdwr yn ddyn

gan William Williams, Pantycelyn

Yr afon a lifodd rhwng nefoedd a llawr
Mynegai Llyfr Emynau y Methodistiaid Calfinaidd a Wesleaidd 1930

238[1] Canu am Gariad Crist.
11. 11. 11. 11.


1 NI ganwn am gariad Creawdwr yn ddyn,
Enynnodd cyn oesoedd o fewn iddo'i Hun;
Ni chwilia ceriwbiaid, seraffiaid, na saint,
Ehangder, na dyfnder, nac uchder ei faint.

2 Rhyfeddod angylion yng nghanol y nef,
Rhyfeddod galluoedd a thronau yw ef;
Diffygia'r ffurfafen a'i sêr o bob rhyw
Cyn blinwyf fi ganu am gariad fy Nuw.

3 Fy enaid, gwêl gariad yn fyw ar y pren,
Ac uffern yn methu darostwng ei ben;
Er marw fy Iesu, er hoelio fy Nuw,
Parhaodd ei gariad trwy angau yn fyw.

4 O! ryfedd ddoethineb—rhyfeddod ei hun!—
A ffeindiai'r fath foddion i brynu'r fath un;
Fy Iesu yn marw—fy Iesu oedd Dduw,
Yn marw ar groesbren i minnau i gael byw.

William Williams, Pantycelyn


Ffynhonnell

[golygu]
  1. Emyn rhif 238, Llyfr Emynau y Methodistiaid Calfinaidd a Wesleaidd 1930