PEN. XXVI.
1 Duw yn ymgeleddu Isaac yn amser newyn 3, Ac yn addo iddo wlâd Canaan, a’r fendith yng-Hrist 7, Isaac yn galw ei wraig yn chwaer 12, llwyddiant Isaac 15 Y Philistiaid yn llestr dwfr i Isaac, ac yn ei yrru o’r wlâd 24, Duw ’n cyssuro Isaac 26, Abimelec yn gwneuthur cyntrair ag Isaac 34. Gwragedd Esau.
Yna y bu newyn yn y tir, heb law y newyn cyntaf yr hwn a fuase yn nyddiau Abraham: ac Isaac a aeth at Abimelec brenin y Philistiaid i Gerar.
2 Canys yr Arglwydd a ymddangosase iddo ef, ac a ddywedase, na ddos i waered i’r Aipht: aros yn y wlâd yr hon a ddywedwyf fi wrthyt.
3 Ymdeithia yn y wlâd honn, a mi a fyddaf gyd a thi, ac ’ath fendithiaf: o herwydd i ti ac ’ith hâd y rhoddaf yr holl wledydd hynn, ac mi a gyflawnaf fy llw ’r hwn a dyngais wrth Abraham dy dâd ti.
4 Ac mi a amlhaf dy hâd ti fel sêr y nefoedd, a rhoddaf ’ith hâd ti ’r holl wledydd hynn: a holl genedlaethau y ddaiar a fendithir yn dy hâd ti,
5 Am wrando o Abraham ar fy llais i, a chadw fyng-hadwriaethau, fyng-orchmynnion, fy neddfau, a’m cyfreithiau.
6 Felly y trigodd Isaac yn Gerar.
7 A gwŷr y lle hwnnw a ymofynnasant am ei wraig ef, ac efe a ddywedodd, fy chwaer [yw] hi canys ofnodd ddywedydd fyng-wraig [yw], rhac [eb ef] i ddynion y lle hwnnw fy lladd am Rebecca: canys hi [ydoedd] dêg yr olwg.
8 Yna y bu gwedi ei fod yno ddyddiau lawer, i Abimelech brenin y Philistiaid edrych trwy ’r ffenestr, a chanfod, ac wele Isaac yn chware a Rebecca ei wraig.
9 Ac Abimelec a alwodd ar Isaac, ac a ddywedodd, wele, yn ddiau dy wraig [yw] hi: a pha ham y dywedaist fy chwaer [yw] hi? yna y dywedodd Isaac wrtho, dywedais [hynn] rhac fy lladd oi phlegit.
10 A dywedodd Abimelec, pa ham y gwnaethost hynn a ni? braidd na orweddodd un o’r bobl orwedd gyd a’th wraig di, felly y dygasyt arnom ni bechod.
11 Yna y gorchmynnodd Abimelec i’r holl bobl, gan ddywedyd, yr hwn a gyffyrddo a’r gŵr hwn, neu ai wraig, a leddir yn farw.
12 Ac Isaac a hauodd yn y tîr hwnnw, ac a gafodd yn y flwyddyn hono y can-cymmaint: felly y bendithiase y’r Arglwydd ef.
13 A’r gŵr a gynyddodd, ac a aeth gan fyned a thyfu, hyd onid aeth yn fawr odieth.
14 Ac yr oedd ganddo ef gyfoeth o ddefaid a chyfoeth o warthec, a gweision lawer: a’r Philistiaid a genfigennasant wrtho ef.
15 A’r holl bydewau y rhai a gloddiase gweision ei dâd ef, yn nyddiau Abradam ei dâd ef, y Philistiaid ai caeasant, ac ai llanwasant a phridd.
16 Ac Abimelec a ddywedodd wrth Isaac, dos oddi wrthym-ni; canys ti a aethost yn gryfach o lawer na nyni.
17 Ac Isaac a aeth oddi yno, ac a wersyllodd yn-nyffryn Gerar, ac a bresswyliodd yno.
18 Ac Isaac a ddychwelodd, ac a gloddiodd y pydewau dwfr, y rhai a gloddiasent yn nyddiau Abraham ei dâd ef, ac a gaeasae y Philistiaid wedi marw Abraham, ac a henwodd henwau arnynt, yn ol yr henwau y rhai a henwase ei dâd ef arnynt hwy.
19 Gweision Isaac a gloddiasant hefyd yn y dyffryn, ac a gawsant yno ffynnon o ddwfr rhedegoc.
20 Yna bugeiliaid Gerar a ymrysonnasant a bugeiliaid Isaac, gan ddywedyd, y dwfr [sydd] eiddom ni, yna efe a alwodd henw y pydew Esec: o herwydd ymgynhennu o honynt ag ef.
21 Cloddiasant hefyd bydew arall; ac ymrysonasant am hwnnw: ac efe a alwodd ei enw ef Sitnah.
22 Ac efe a fudodd oddi yno, ac a gloddiodd bydew arall, ac nid ymrysonasant am hwnnw, ac efe a alwodd ei enw ef Rehoboth: ac a ddywedodd, canys yn awr yr ehangodd yr Arglwydd arnom fel y ffrwythom yn y tîr.
23 Ac efe a aeth i fynu oddi yno i Beersebah,
24 A’r Arglwydd a ymddangosodd iddo y noson honno, ac a ddywedodd, myfi [ydyw] Duw Abraham dy dâd, nac ofna, canys byddaf gyd a thi, ac mi a’th fendithiaf, ac a luosogaf dy hâd er mwyn Abraham fyng-wâs.
25 Ac efe a adailadodd yno allor, ac a alwodd ar enw ’r Arglwydd; ac yno y gosododd efe ei babell: a gweision Isaac a gloddiasant yno bydew.
26 Yna y daeth Abimelec ato ef o Gerar, ac Ahuzah ei gyfell, a Phicol tywysog ei lû.
27 Ac Isaac a ddywedodd wrthynt, pa ham y daethoch chwi attaf fi? gan i chwi fyng-hasau, a’m hanfon oddi wrthych?
28 Yna y dywedasant gan weled ni a welsom mai ’r Arglwydd [sydd] gyd a thi, a dywedasom, bydded yn awr gyngrair rhyngom ni [sef] rhyngom ni a thi: a wnawn gyfamod a thi.
29 Na wnei i ni ddrwg, megis na chyffyrddasom a thi, a megis, y gwnaethom ddaioni yn unic a thi, ac a’th anfonasom mewn heddwch, ti yn awr [wyt] fendigedic yr Arglwydd.
30 Ac efe a wnaeth iddynt wledd; a hwynt a fwyttasant, ac a yfasant.
31 Yna y codasant yn foreu, a hwynt a dyngasant bôb un i’w gilydd: ac Isaac ai gollyngodd hwynt a hwy a aethant oddi wrtho ef mewn heddwch.
32 Y dydd hwnnw y darfu i weision Isaac ddyfod, a mynegu iddo ef o achos y pydew yr hwn a gloddiasent, a dywedasant wrtho, caw-
