Maes pais arfau Owen Tudur
Oedd wyrdd a gwyn yn rhesi eglur;
Ac ar ei darian lydan helaeth,
Arwyddent wlad ei enedigaeth.
Gwenynen Gwent! O! cofied Cymro,
"Cas ni charo'r wlad a'i maco."
Gwisged Sais rosynau cochion
Yn blethedig a'r rhai gwynion; —
Gwisged Gwyddel ei feillionen,
A'r Ysgotiaid eu hysgallen;
Gwenynen Gwent! y Cymro'n llawen
Ar wyl Dewi wisg geninen.
Gwyn a gwyrddlas yw'r genhinen,
Bonyn gwyn, a gwerddlas ddeilen;
Y bonyn gwyn sydd arwydd purdeb,
A'r ddeilen werdd o anfarwoldeb;
Y Cymry, o byddant bur i'w gilydd,
A flodeuant yn dragywydd.
Cas gan elyn weled purdeb,
Cas gan elyn weled undeb;
Purdeb fyddo'n nghalon Cymro,
A chyda phurdeb undeb cryno,
Gwenynen Gwent! tra'r undeb fyddo
Ni all gelyn drechu Cymro.
I bob Cymro mae'r genhinen
Yn ei law yn llyfyr darllen;
Er haf a gaeaf, gwynt ac oerni,
Ei gwyn fydd wyn, a'i glas yn lesni;
Gwenynen Gwent! ac felly'r Cymry,
Er bob tywydd fyddant Gymry.
