V.
Ni cheisiwn, Iôr, Dy nodded
Rhag lladron daear lawr,
Ond cadw ni rhag colli'r swyn
Sydd inni yn y wawr;
Rhag myned heb ryfeddu
Heibio i'r rhos a'i sawr ;
Rhag clywed dim yng nghân y llwyn
Na chân y cefnfor mawr.
—CYNAN.
A HWY'N gweithio felly, aeth y gaeaf heibio'n fuan. Blodeuodd y lili wen fach, y crocus, a chennin Pedr yn y pâm blodau oedd ar ganol y lawnt, ac yr oedd y llwyn o "gyrens bant" yn ei ogoniant ar glawdd yr ardd. Pan fyddai Mr. Arthur yn trin ei ardd yn y gwanwyn, gwnâi ef y gwaith hwnnw i gyd ei hunan,—ni welid ef byth heb sbrigyn bach o "gyrens bant" yn nhwll botwm ei gôt. Yr oedd y llwyn hwnnw wedi bod rywbryd yn tyfu yng ngardd ei hen gartref, a dygai ei aroglau atgofion melys a phrudd iddo. Yr oedd yr un aroglau ryw ddiwrnod i ddwyn atgofion eraill i'w blant.
Un hwyr ym mis Mai, pan oedd y tri phlentyn hynaf a'u rhieni ar swper yn y gegin orau, dywedodd Beryl yn sydyn, "Blwyddyn i heno yr oedd Mr. Goronwy yma."
