Prawfddarllenwyd y dudalen hon
Tŷ gwledd i fy enaid oedd Capel y Cwm,
Ei fwrdd yn gyfoethog a minnau yn llwm.
Daeth mellt temtasiynau i leibio y gwlith
Fu'n addfwyn ar flodau fy mebyd di—rith;
Ond teimlaf eu persawr a gwelaf eu gwawr
Wrth gerdded ffyrdd eraill dros anial y llawr;
Dan wynder y bore a chaddug yr hwyr,
Mwynhaf eu cyfrinach, y nefoedd a'i gwyr.
Yn weddill nid oes o hen gwmni mor ffraeth:
Myfi a adawyd fel ewch ar y traeth;
Mae'r llanw bygythiol yn codi yn uwch,
A minnau at dostur y storom a'i lluwch;
Ond erys cyfaredd fy mebyd o hyd
Yn gysur mewn cafod uwch gwybod y byd;
Ysgafned yw'r baich fu yn llethol o drwm
O droi am awr dawel i Gapel y Cwm.
