Tudalen:Cadeiriau Enwog.djvu/49

Oddi ar Wicidestun
Gwirwyd y dudalen hon

mae Eliza Cook wedi canu llawer dernyn a lithra i dir angof, ond y mae ganddi un gân, o leiaf, sydd i fyw,—"Hen Gadair Fraich fy Mam."

I love it, I love it; and who shall dare
To chide me for loving that old arm-chair?
I've treasured it long as a sainted prize:
I've bedewed it with tears, and embalmed it with sighs ;
'Tis bound by a thousand ties to my heart;
Not a tie will break, not a link will start,
Would ye learn the spell? a mother sat there;
And a sacred thing is that old arm-chair.

Nid oes odid yr un bardd wedi canu ei adgofion, heb fynd i'r gongl wrth y tân, lle yr oedd cadair yr aelwyd yn disgwyl rhywun adref gyda'r nos. Mor naturiol ydyw y desgrifiad canlynol gan Glan Alun:—

Mi wela nhad mewn cadair freichiau fawr,
(Mae'r gadair hon yn aros hyd yn awr)
A'i goesau 'mhleth, a'i bibell yn ei law,
Yn swyno pob gofalon blinion draw.