Tudalen:Caniadau Barlwydon Llyfr 1.djvu/121

Yn ei dyfroedd gloewon dysglaer
Dawnsia delwau tlysion fyrdd;
Chwerthin mae y rhos a'r lili;
Cedrwydd gurant ddwylaw gwyrdd.

Llithro wna trwy'r dyffryn ffrwythlawn
Fel mewn ymgom a mwynhad,—
Fel y teithiwr pereriniol
Hoffai olygfeydd y wlad.
Lliwia'r heulwen ar ei gwyneb
Gyda 'i bwyntel dlysni byw;
Natur welir ar ei glanau
Teg yn gogoneddu Duw.

Llifo mae yn ffrwd o fywyd
Trwy'r dyffrynoedd fel eu gwaed.
Gan eu nerthu a'u hysgogi
Oll i godi ar eu traed.
Enfyn ei ddylanwad bywiol
Fel rhyw hylif trwy y wlad,
Nes ei gwneyd yn Ganaan ffrwythlon,
Cartref heddwch a mwynhad,

Natur ruthra at ei glanau
Fyth i sugno 'i maethlon fron,—
Ac i edrych ar ei delw
Yn nisgleirdeb dênol hon.
Adlewyrchir yn ei dyfroedd
Harddwch blodau—mawredd coed
Gurant ddwylaw yn yr awel—
Fel mewn drych perffeithiarioed.

Ymddolena mewn distawrwydd
Gyda gwyneb siriol iawn,
Nes daeth anhawsderau—yna
Newid gwyneb yma gawn.
Ond y newid wyneb hwnw
Yw rhaiadrau'r afon hon,