Tudalen:Caniadau Barlwydon Llyfr 1.djvu/13

Ond er y farn daw arni—doriad gwawr
Drwy deg orwel geni;
Mawl yw ei hiaith—teimla hi
Hydreiddiol obaith drwyddi.

Er ei gwendid rhyw geinder—ar ei gwedd
Sy'n rhoi gwawr i londer;
Ac yn ei mynwes dyner
Ei "dyn bach" gofleidia'n bêr.

Ei mebyn—dyma obaith—ei mynwes;
Am hwnw fil canwaith
Meddylia—mae addoliaith
Cariad yn ei llygad llaith.

Yn ddyddan iawn ddydd a nos—hi a'i mag;
Dyma'i haul 'r ol dunos,
Ni oddef ing a'i ddu fâr,
I'r un hygar yn agos.

Cofleidia y cu flodyn——yn ei bron;
Dyna 'i braint amheuthyn;
A gwylia rhag pob gelyn
Ingol, ei gwâr angel gwyn.

Ar ei glin gwawr ei glanwedd—anwylyd
Sy'n hawlio edmygedd;
A gwyra uwch hygaredd
Ei wen dlôs ag anadl hedd.

Yn ei wydd fe ga'i hawddfyd—
Treiddia hoen trwyddi o hyd
Atto 'i hun mae yn tynu
Serch ei mynwes gynes, gu.
Nod ei chariad a'i choron,
A'i bri yw plentyn ei bron.