Anhalog fam dynoliaeth
Y penwyd hi pan y daeth
Yn rhodd Ior i'r ddaearen,
I'w gwr yn hardd goron wen.
Efa anwyl fu unwaith-dan wen Duw
Yn un dêg a pherffaith,
Mewn hoen yn ddiboen heb iaith
Ochenaid, gwae na chwyniaith.
Felly 'r oedd nefoedd ddi-nam,
Unig hanfod i'n cyn-fam,
A'i phurdeb hoff a'i rhad hi,
A hitiodd ddiafol atti,
Ond er mor drwm y codwm cas,
Ddifreiniai 'i hardd fron o'i hurddas,
Rhoed o Dduw rad addewid
Am Waredwr—Prynwr prid;—
"Hâd y Wraig"—rhwymwr dreigiau
Dryllia hwn yn gandryll, iau
Pechod yn ddyrnod pan ddel
O'i ras i'r ddaear isel;
Ac "Had y Wraig"—awdwr hedd
Ry' adferiad i fawredd
Adfer y byd o fro bedd,
A benyw ddyrch i'w bonedd.
Dyfodfa duaf adfyd,
A mawr boen i famau 'r byd,
Ddygai pechod, a'i ddigoll
Alaeth i ddynoliaeth oll.
Gruddfan yr esgoreddfa—a phoenau
Yn ei phenyd yma,
Ond er ei phoen gor-hoen ga
Yn ddigoll pan ymddyga.
Tudalen:Caniadau Barlwydon Llyfr 1.djvu/12
Gwedd
Prawfddarllenwyd y dudalen hon