Y LLAM ANGEUOL:
Sef, Llinellau Coftadwriaethol am y diweddar Mr. David Ellis, yr
hwn a gyfarfyddodd a'i angeu trwy foddi yn yr Afon Teigil ar ei
ffordd i'r Chwarel.
(Cyflwynedig i'w rieni).
PAN oedd ffurfafen glir
Yn brydferth uwch eich pen,
A rhyw ddedwyddwch pur
O fewn eich anedd wen,—
Ar ael y nen yn dringo fry
Mi welaf gwmwl llwythog du.
O'i gôl mae'r dymhestl gerth
Yn gwgu ar y bryn,
A thorodd yn ei nerth
Uwchben eich bwthyn gwyn:
Y boreu oedd ddeniadol iawn,
Ond llawn gofidiau yw'r prydnawn.
Eich hoffus lencyn llon
Gychwynai at ei waith,
Heb dristwch yn ei fron
Na dwys ofalon chwaith;
Aeth encyd fer o dŷ ei fam,
A chroesodd yr angeuol lam.
Ni thybiai fod yr angeu erch
'N ei ddisgwyl ef ar fin y don,
Ond arno rhoes ei fryd a'i serch,
Gwnaeth ef ei frad y funyd hon:
Byrhau ei daith a fynai ef—
Byrhaodd hi o'r byd i'r nef.
O angeu! dywed im' paham
Y tynaist ef i'r dyfrllyd fedd?
Bydd hanes yr angeuol lam
Yn ddianrhydedd ar dy gledd;
