Diengaist, do, yn gynar iawn,
Cyn gwel'd croeswyntoedd geirwon byd;
Y ddaear mewn galarwisg gawn,
Tra tannau'r nef yn llon i gyd;
Cawn eto 'th gwmni maes o law—
Cysgodau'r glyn a welwn draw.
Mae'r Teigil yn y cwm o hyd
Yn rhedeg ar ei thaith i'r môr,
Mae megis terfyn rhwng dau fyd—
Agorodd hon i ti y ddor
I dir paradwys pob mwynhad,
Heb afon ar goflyfrau'r wlad.
Rieni hoff, os llwythog iawn
Yw'ch bron gan ofid, poen a braw,
Chwi gewch esboniad helaeth, llawn
Ar droion Duw yr ochr draw;
Er holl groeswyntoedd byd a'i loes,
Glynwch yn dynach wrth y Groes.
Y BUGAIL.
[Y Gerddoriaeth gan Mr. Wilfrid Jones, R.A.M., Wrecsam. Cyhoeddedig gan Mri
Hughes & Son, Wrexham, a thrwy eu caniatad hwy y cyhoeddir y geiriau hyn.]
MI dreuliais flynyddoedd fy mebyd
Yn fugail rhwng bryniau fy ngwlad;
Fy niwyg oedd lom a diaddurn,
Fy mynwes yn llawn o fwynhad;
Fe 'm curwyd gan 'stormydd y gauaf,
Fe'm llethwyd gan boethder yr haf,
Hiraetha fy mron am y cyfnod
A'i gofio yn felus a wnaf.
