Tudalen:Caniadau Owen Lewis Glan Cymerig.djvu/97

I fyd oedd wedi disgyn i drueni;
Fel ser y wawrddydd hwy ddangosent i ni
Fod Haul cyfiawnder,' Haul yr hauliau'n dyfod
A meddyginiaeth lawn oddiwrth bob pechod.

O'r golwg y diflanodd y cysgodau
Pan daflodd Haul Cyfiawnder ei beiydrau
Ar ael y ddunos erch fe daflodd olau
Pan ddodwyd Crist yn ddyn mewn gwael gadachau.
Y cyngherdd nefol lanwai yr eangder
O fawl pan ddaeth yr Aberth o'r uchelder;
Rhyw foreu byth—gofiadwy ydoedd hwnw
Pan roddodd Crist i'r byd ei ddwyfol enw
Mor ryfedd ydoedd gweled 'aer y nefoedd'
Mewn preseb tlawd, yn frenin y brenhinoedd.
Ac unig obaith y pechadur truan

Oedd hwn, a ddaeth o'r nef i'r byd yn faban;
Efe oedd sylwedd mawr y Cyngor Dwyfol,'
Efe oedd pris y byd i'r tad anfeidrol.—
Efe oedd ddigon ir gofynion anferth—
Efe oedd hwn addawyd ini 'n 'Aberth.'

Ymdaena gwen o falchder tros wynepryd
Yr hen Simeon dduwiol yn ei adfyd
Pan welodd Mair, ac yn ei breichiau'r Ceidwad
Yr hwn a brynai fyd trwy rym ei gariad,
Canfyddai yn y baban bychan Iesu
Ogoniant Duw ei hunan arno'n gwenu,
Gweddio wnaeth a thywallt ei fendithion
Pan welodd 'Aberth Mawr' yr addewidion.

Pan glybu'r 'Brenin Herod' am y baban Iesu
Fe alwodd am y doethion hyny i'w balasdy
I'w holi'n fanwl am y seren ymddanghosodd;
A chyn i'r doethion fyned ymaith. fe orch'mynodd
Am iddynt anfon ato ef, a pheidio oedi,
Fel gallai yntau ddyfod yno i'w addoli.
Ond angel ddaeth o'r nef mewn breuddwyd at y doethion,
Gan ddangos iddynt arall ffordd i fyned weithion;