Tudalen:Ceiriog a Mynyddog.djvu/16

Ei farf yn fraith, a'i wallt yn wyn,
A'i rudd yn welw- lwyd—
'Roedd ganddo sgrepan draws ei warr,
Ond sgrepan wag o fwyd:
Chwim oedd ei law o dant i dant,
Yn chwareu "Lili Lon; "
A dwedai, "Dyma mywyd i,
Fy anwyl delyn hon.'

Gwahoddwyd ef i ddod i mewn,
Ac at y tân fe ddaeth:
Estynwyd enllyn ar y bwrdd,—
Teisenau ceirch a llaeth.
Ac wedyn, gylch y fantell ddu
Eisteddem oll yn rhawd,
A chanu'r gwynt a'r storm ymhell
Wnai'r hen delynor tlawd.

Adroddai chwedlau rhyfedd iawn,
Rhai difyr a rhai prudd,
Nes oedd tywyllwch dudew'r nos
Yn gymysg gyda'r dydd.
Rhyw wely bach ar lawr. y llofft
I'r hen delynor wnaed;
Rhodd yntau'r glustog tan ei ben,
A'r delyn wrth ei draed.

Mwynhau wnai'r hen bererin hwn
Ei ysgafn felus hûn;
Ac o ddedwyddach fron nag ef '
Rioed ni anadlodd dyn,—
Pe cynhygiasid coron aur
A theyrnas iddo fe,
'Rwy'n credu na werthasai byth
Ei delyn yn eu lle.