Ar uchaf gopa Berwyn bann
Dydd newydd rodd ei droed,
A thano'r eira gwyn a phur
Ai'n wynnach nag erioed:
'R ol storm ofnadwy'r nos fe ddaeth
Têg foreu fel bu'r ffawd:
A mynd i'w daith tros drothwy'r bardd
Wnai'r hen delynor tlawd.
Pan welais ef yr eilfed waith,
'Mhen misoedd wedi hyn,
Wrth ddôr meddygdŷ curo'r oedd,
A'i ben mewn cadach gwyn,—
Ei gefn yn glai gan ôl y traed
A'i mathrent yn y ffôs,—
'Roedd wedi cwrdd dau lofrudd du
Yn un o'i deithiau nos.
Danghosai fraich gleisiedig ddu,
Ac archoll yn ei gnawd,
A dwedai" Nid yw gwaedu'n ddim
I gorff cardotyn tlawd:
O na! mae'm telyn wedi mynd—
Am byth ysgarwyd ni!
Ac wrth ei gollwng o fy llaw,
A'm gwaed y nodais hi."
Wrth ddwyn i ben fy nghaniad ferr,
Os chwedl bruddaidd yw!
I gael ei delyn yn ei hol
Bu'r hen delynor fyw.
O dŷ i dŷ chwareuodd hon
Yn fwynach nag erioed,—
Ond am y delyn, darn o raff
Am wddf y lladron roed.
