Tudalen:Cerddi'r Bwthyn.djvu/21

Er honno y llosgodd anniffodd nwyd
Hen arwyr preiffion ym more'r proffwyd;
A'i golud rhyfedd yw'r hedd a roddwyd
I alltudion Cred ar dyle dulwyd.
'Roedd ei Hun ar ruddiau llwyd—merthyri
A lwybrai iddi yng ngolau breuddwyd.

Fel dall a gais wên y ceisiaf heno
Weld hardd gymdeithas y Wenwas honno,
Neu gaethfab dyfal a ymbalfalo,
 muriau cyndyn yn dynn amdano,
Neu heliwr a ddisgwylio—ymwared
O hen bwll abred lle ni bu llwybro.

Na cheisied Hiraeth ddullwedd ei thraethau
Na llun tenantiaid ei heuraid erwau,
Cans ni ddaeth yn ôl drwy'r dwfn anolau
Nebun a gefnodd ar boen ac ofnau.
Ymgyll ein gweiddi ninnau—mewn llynclyn
Yn nyfroedd hygryn hen fôr o ddagrau.

Gwelir, gan daerni gweddi a gwaith,
Ambell wên hybell yn troi'n obaith,—
Rhyw sant a ŵyl, uwch drysni talaith,
Yn rhoi trem enaid i'r llygaid llaith;
Gweld gwawr fwyn, a dal mwyniaith—gwynnach byd,
A dychwelyd i'r duwch eilwaith.

Hwylio'n ôl, yn flin gan ddrycinoedd,
Ar för dilewych o'r hyfryd leoedd;
Dihuno yn nhlodi'r anialdiroedd,
Colli'r gerddi a llwyni gwinllannoedd;
Colli hedd heirdd gynteddoedd gan drallod
Ym merw difrod y fflamau a'r dyfroedd.