Pan byddai y rhew a'r eira gwyn,
O amgylch y bwthyn bychan,
Eisteddwn yn ddedwydd ar fy stol fach,
A chanwn ar ben yr hen bentan;
A'm Nain yn dysgu adnodau i mi
Yn nghanol ystorom o fellt;
Rhyw nefoedd fach gu i mi a fy Nain;
Oedd y bwthyn bach tô gwellt:
Cydgan—Pan yn rhiuo byddai'r daran, & c,
Fe fyddwn yn chwareu gwmpas yr arddi
Cartrefle y diwyd wenyn,
A difyr y treuliais i lawer awr,
I chwilio am nyth aderyn:
Mae hiraeth dwys yn fy nghalon brudd
Nes ydyw bron myned yn ddellt;
Ona b’aw eto yn blentyn fy Nain,,
Yn y bwthyn bach tô gwellt.
Cydgan—Pan yn rhiuo byddai'r daran, &c.
Fe fyddwn yn myned gyda fy Nain,)
Trwy'r ddôl gan ei galw'n fami,
A hithau mewn hiraeth dwys am fy mam
O'i chalon oedd gynt yn fy ngharu;
A chyda hi byddwn i yn mhob man,
Am dillad yn wynion a glan,
Ond erbyn hyn mae fy Nain yn y Llan
Yn huno yn y graian mân.
Cydgan—
Pan yn rhuo byddai'r daran
Ac yn gwibio byddai'r mellt,
O! 'rwy'n cofio fel y llechwn,
Yn y bwthyn bach to gwellt.
Tudalen:Cerddi Eryri.pdf/30
Neidio i'r panel llywio
Neidio i'r bar chwilio
Gwirwyd y dudalen hon
