Prawfddarllenwyd y dudalen hon
Wele'r milwyr yn ymdeithio
A'u baneri yn y gwynt;
Yn eu canol mewn cadwynau
Mae a fu benaethiaid gynt.
Cerddant draw yn drist eu golwg,
Ond mae acw yn eu mysg.
Un a gerdda'n frenin eto,
Er y gadwyn drom a lusg.
Cenfydd hithau, 'r dorf Rufeinig,
Mai efô yw'r gŵr fu gynt
Yn gwasgaru ei byddinoedd
Fel dail o flaen y gwynt.
Meddant : Dacw ef y Brython!"
Yna llefant am ei waed;
Ond ni syll y Brenin arnynt
Mwy na'r llwch o dan ei draed.
Dygir ef i'r llys odidog
Lle mae mawrion fwy na mwy,
Oll yn disgwyl am ei weled,
A'r ymherodr gyda hwy.
Yna erchir iddo blygu.
I'r ymherodr ar ei sedd;
Beth!" ebr ef, a'i law yn ofer
Chwilio le bu carn ei gledd.
