"Lle mae Gwyn?" gofynnodd cyn gynted ag y camodd o'r trên.
"Sut siwrna' gawsoch chi, Martha? 'Oedd y trêns yn llawn iawn hiddiw?"
"Lle mae Gwyn?"
"Na, mi gymar Megan y fasgiad 'na. A rhowch y parsal 'na i mi. 'Dydi'r bag 'ma ddim yn drwm. Mi fedra' i . . . .
"Lle mae Gwyn?
"Mae Gwyn-'waeth i chi gael gwbod 'rwan ddim-yn . . . yn Lerpwl."
"Yn Lerpwl? Yn yr . . .?"
"Ia, yn yr Hospital. Ond rhaid inni ddim poeni yn 'i gylch o, medda' Doctor Roberts."
"Be' ddigwyddodd? Pryd aeth o yno? Be' sy arno fo? Pwy aeth â fo yno? 'Faint fydd o yn y lle?"
"Yn ara' deg, Martha, yn ara' deg. Yr un peth ag o'r blaen sy arno fo, ac 'roedd y Doctor yn meddwl y câi o well chwara' teg a gwell bwyd yn yr Hospital gan fod petha' fel y maen' nhw arno' ni."
"Pryd aeth o yno?"
"Echdoe, ddydd Iau.
Mae gan y Doctor ryw gronfa fach breifat at achosion felly, a mi wnaeth imi gymryd arian i fynd â fo ar y trên deuddag. Mi ddaliodd y siwrna' yn dda iawn, yn champion, wir, ac 'roedd y bobol yn yr Hospital yn hynod ffeind."
Ond prin y gwrandawai Martha Ifans. Yn ffwndrus y cerddodd o'r orsaf a thrwy'r stryd fawr ac i fyny Tan-y-bryn, gan nodio a gwenu'n beiriannol ar gydnabod a chymdogion. Gwyn bach! Gwyn druan! Mewn hen Hospital fawr yn Lerpwl, a hithau drwy'r daith hir o'r De wedi breuddwydio'n hapus am y croeso a gâi ganddo, wedi gweld ugeiniau o weithiau ei lygaid yn pefrio mewn llawenydd a chlywed ei lais yn gweiddi "Mam!"
Er bod tân yn y grât a bwyd ar y bwrdd i'w chroesawu, ymddangosai cegin "Gwynfa," pan aeth hi i mewn iddi, yn wag iawn heb Gwyn.
