Yn ddiau mae cyfansoddwyr ac arweinwyr dechreu y ganrif hon yn cael eu blino'n fwy gan ysbrydion allanol y gelfyddyd, nag oedd yr hen gerddorion. Gwelir hyn ar unwaith wrth ddarllen adolygiad ar waith cerddorol tramorol neu gartrefol. Mae y gair "Modern" yn awgrymu hyn. Mae "Music of the Future" Wagner yn beth henafol ddigon er ys llawer dydd.
Nid gwahaniaeth ysbryd yw, ond pethau bychain allanol ac i fesur arwynebol. Mae ysbryd cenedlaethol yn beth arhosol fel y mynyddoedd:
Aros mae'r mynyddau mawr,
Rhuo drostynt mae y gwynt;
Clywir eto gyda'r wawr
Gân bugeiliaid megis cynt.
Un o'r bugeiliaid mwyaf Celtaidd ei ysbryd fu yn tramwyo llechweddau ein mynyddoedd cerddorol oedd Dr. Joseph Parry; yn arbennig pan yn rhydd oddiwrth gadwynau tramoraidd. Dywedir am Wordsworth yr anghofia y genedl Seisnig ei ddarnau meithion, y cyfanweithiau; ond nid ä y sonedau a'r mân-ddamau byth o olwg y genedl. Gellir yn briodol ddywedyd yr un peth am Dr. Parry; yn wir, mae'r genedl eisoes bron anghofio enwau ei brif weithiau; tra y cenir ei fân-bethau yn barhaus. Paham hyn? Yn gyntaf oll yr oedd Parry yn edmygwr di-bendraw o'r Comedau tramor, a'i natur yn ystwyth, a'i gof yn ddiderfyn. Yr oedd yn grogedig wrth ryw gomed neu'i gilydd o hyd pan yn ysgrifennu gwaith cyflawn, Handel a Mendelssohn, pan yn myfyrio ar ryfeddodau yr "Emmanuel" ardderchog (gweler Mendelssohn yn y Cytgan " Yr lôr, Efe sydd Dduw "; Handel yn y Cytgan, "Oantorion y Deml"). Ond daw y Oelt i'r golwg yn hardd yn fynych, megis yr alaw " Wele y dyn, O! mae yn hardd." Hawdd yw i ni dybio mai Rossini a'r ysgol Eidalaidd oedd yn ei feddwl pan yn cynllunio ac yn bwrlymu melodion hyfryd " Blodwen." Wrth sôn am " Blodwen," yn ddios dyma y gwaith cyflawn mwyaf Cymreigaidd o lawer o eiddo Parry. Er fod y cynllun yn Eidalaidd, mae'r melodion yn rhydd fel nentydd Cymru.
