Eto dysgu egwyddorion
Cristionogaeth yn mhob rhan,
Fu prif nod ei weinidogaeth,
I ryw fesur, yn mhob man;
Ac mewn dysgu pethau felly,
Ni fu'n agos nac yn mhell,
Yn mhlith holl Genhadon Iesu,
Y mae'n ddiau, neb oedd well.
Yn yr eglwys megis blaenor,
Hefyd 'roedd yn enwog iawn;
Iddi byddai'n ŵr o gynghor,
A chymhwysder ynddo'n llawn;
Medrai godi'r gwan digalon,
Medrai gwympo'r balch diras,
Medrai wledda'r pererinion
Ar y manna peraidd flas.
Eilwaith, pan mewn cyfarfodydd,
Gyda brodyr uwch mewn dysg,
Cymeradwy ydoedd beunydd,
A derbyniol yn eu mysg;
Parch ac urddas delid iddo
Gan bob graddau yn mhob man,
Pawb feddyliai'n dda am dano,
A'i hadwaenent ef mewn rhan.
Uchel ydoedd mewn nodweddiad,
Dyn a Christion, yr un wedd;
Dan ei goron mewn anrhydedd
Y disgynodd ef i'r bedd;
Ni fu 'rioed yn warth i grefydd,
Nac i'r eglwys yn un pla;
Ond yn hytrach addurn beunydd
Iddi oedd ei enw da.
Annibynwr egwyddorol
Ydoedd ef o ran ei farn;
Ond am gulni sêl sectyddol
Ni cheid ynddo braidd un darn;
Yn ei fywyd dyn rhyddfrydig
At bob enwad ydoedd e';
Wedi'i farw, dyrchafedig
Yw ei enw trwy'r holl le.
'Roedd fel cyfaill eto'n gywir,
A diddichell yn ei nod,
Ac yn siriol, hawddgar, geirwir,
'Nun â'i air o hyd yn bod;
