Nid oedd ynddo ddim yn wamal,
Neu anwadal mewn un wedd,
Medrai hefyd ddal cyfrinach
Mewn dystawrwydd fel y bedd.
Dyma'r gwr mewn gwir ddarluniad,
A'i gymeriad wedi'i roi,
Enwog oedd yn mhob cysylltiad,
Ynddo yma bu'n ymdroi;
Un mewn nod ac ymddygiadau,
Fel mewn geiriau oedd o hyd,
Yn addysgu i bob graddau
Foes a rhinwedd yn un fryd.
Dyna'i nodwedd egwyddorol,
Pan oedd gyda ni yn byw,
Un yn hoffi gwneud daioni,
Er llesoli dynolryw;
Ac am hyny teimlir colled
Ar ei ol, ac hiraeth mawr,
Gan yr oll o'i hen gydnabod,
Oddiamgylch yma'n awr.
Yr oedd ef yn marn y werin
Yn ddyn cysegredig iawn;
Dyn crefyddol anghyffredin,
A phob rhinwedd ynddo'n llawn;
Dyn heddychlon yn mhlith dynion,
Parod oedd i guddio'r bai;
Ond aberthu egwyddorion,
Er gwneud hyny, byth nis gwnai.
Dyna'r dyn a'i holl hynodrwydd,
Fu'n oruchel yn ei ddydd;
Ond er hyny, mewn dystawrwydd
Gorwedd heddyw yn y pridd;
Yr y'm ninau am ddymuno
Heddwch fo i'w lwch yn awr,
Yn y graian oer i huno,
Hyd yr adgyfodiad mawr.
Bu ef fyw am dalm o amser
Wedi gorphen ei ddydd gwaith,
Methiant meddwl ac iselder
A'i gorchfygodd ar ei daith;
'Rhyn a'i gwnaeth mor brudd a gorwael,
Hyd nes oedd fel baban bron,
Rai blynyddau cyn ymadael
A chyffiniau'r ddaear hon.
