Bum yn caru dau'r un enw,
Un yn lân a'r llall yn salw;
Gyda'r salw y mae'r moddion;—
Bachgen glân a gâr fy nghalon.
Mari lân, a Mari lon,
A Mari dirion doriad;
Mari ydyw'r fwyna'n fyw,
A Mari yw fy nghariad;
Ac onid ydyw Mari'n lân
Ni wiw i Sian mo'r siarad.
Mae yn y Bala flawd ar werth,
A Mawddwy berth i lechu;
Mae yn Llyn Tegid ddw'r a gro,
A gefail go'i bedoli;
Ac yng Nghastell Dinas Brân
Ddwy ffynnon lân i'molchi.
Mi af odd yma i Aberdaron,
Lle mae tyrfa o bobl ffolion;
Os oes cymhar imi ar gerdded,
Dyma'r fan lle caf ei weled.
Fe ellir rhodio llawer ffair,
A cherdded tair o oriau,
A charu merch o lawer plwy',
Heb wybod pwy sydd oreu:
Mae'n anhawdd dewis derwen deg,
Heb arni freg yn rhywle.
Aelwyd serch sy rhwng fy nwyfron,
Tanwydd cariad ydw'r galon;
A'r tân hwnw byth ni dderfydd,
Tra parhao dim o'r tanwydd;
A ffyddlondeb yw meginau,
Sydd yn chwythu'r tan i gyneu;
A, maint y gwres, nid rhyfedd gweled
Y dw'r yn berw dros fy llygaid.
Dwy wefus, Bessi bêr,
Sydd iraidd lruer aeron;
Ac mor felfedaidd, geinwedd, gu,
Fal gweunydd blu dy ddwyfron;
Ond yw ryfedd, teg dy liw,
Mor galed yw dy galon!
