Gwirwyd y dudalen hon
Mewn gwely pridd, un aelod rhydd,
Na nos na dydd, nid oes.
Ni wyddwn i y dyddiau 'n ôl,
Am un terfysgol fyd;
Yn awr y daw fel tòn ar dòn,
I'r fynwes hon o hyd;
O murain fum yn moreu f' oes,
Heb loes na chroes na chri;
Llawer hwyr a boreu llon
Yn Meirion gaethum i.
O gam i gam, o gur i gur,
Tan lawer dolur dwys;
A mhwyll ar lif y'mhell o'r lan,
Bron toddi dan ei bwys,
O Plwm, air trwm, pa le mae troi?
'Rwy wedi 'm cloi mewn clwyf;
A garw frath, o gur i'r fron,
I Feirion estron wyf.
O dôd yn awr dy edyn im',
Yn gyflym âf trwy'r gwynt,
Yn ôl i fraint fy anwyl fro,
Gan gofio'r dyddiau gynt :
Rhyw foreu'n ôl i Feirion âf,
A thawaf yma å thi;
Mwyn i bawb y man lle bo,
O! Meirion fro i mi.
—DEWI WNION.